Hratch &Tamar en la ciudad!

Hola a todos,

Goedemorgen iedereen, we hebben eindelijk lekker uitgeslapen tot 9 uur maar toch, dat is een hele verbetering ivm 5 uur. Ons beste ontbijt tot nu toe met niet alleen brood en jam maar nu ook cornflaks, warme choco en vers fruit. Wat de grote stad allemaal wel niet te bieden heeft.

gister waren we namelijk niet helemaa wakker, toen hebben we na veel links, rechts, heen en weer uiteindelijk naast ons hostel gegeten..zonder het echt door te hebben. want we hebben nog 2 keer heen en weer gelopen voordat we het hostel hadden gevonden:p

Dus helemaal verkwikt vond ik het wel weer tijd voor een verhaaltje aan het thuisfront en papa ging in de tussentijd even de buurt verkennen, natuurlijk als man heeft hij een natuurlijk vind de electronica winkel instinct en daar heeft hij lekker 30 min muziek geluisted.

Het was al bijna 12 uur dus echt wel tijd om de dag te beginnen, eerst een ov-chipkaart...maar voordat we het postkantoor hadden gevonden was die al gesloten voor het weekend:s naja dan moeten we maar andere plannen maken want zoveel muntjes heb ik net meegenomen om lekker met de bus te gaan. Want mijn enorme muntjes verzameling ligt nog in het hostel...ik heb al 2 weken gespaard omdat ik niet wist dat er een ov-chip zou zijn.

Na wat dwalen en onenigheid over onze volgende bestemming gaan we met de metro (geen muntjes nodig) naar palermo, de hippe wijk van BsAs. Eerst nemen we een kopje koffie om een plan te maken voor de rest van de dag, en dat komt rond 2 uur gewoon uit op waar gaan we lunchen!!!

Opeens valt mijn oog op een bekende naam en nog in de buurt ook. Gaston& Astrid, het beste restaurant in peru, heeft nu ook een peruviaans restaurant hier in de stad...nou dat vind ik wel spannend want in lima was er geen tijd om daar te eten. Al snel lopen we het restaurant bijna voorbij, en daarna lopen we door een rood fluwelen gordijn bijna de keuken in. Daar zag het er erg gezellig uit. Binnen was het echt prahtig, chic en mooi. Alleen was om 3 uur de lunch net afgelopen..:( wel even op de menu kaart gekeken en dat was echt vreemd want alles wat je in een simpel eet cafe in lima zou verwachten. Maar het zag er wel heerlijk uit!!

Vanuit Palermo zijn we met de bus (29) naar La Boca gegaan, de kleurijke maar beruchte havenarbeiders. Dat beruchte was alleen op zondag na 16 uur niet meer van toepassing, of papa is een hele goede bodyguard.

Na de standaard straatjes te hebben afgestruind zijn we een beetje verder de wijk in gelopen, normaal kan je als turist maar beter binnen de padden blijven maar wij hebben zelfs pruimen gekocht bij de lokale groenteboer. Vanuit daar weer terug naar het hostel om de backpacks opnieuw in te pakken, want papa neemt veel van mijn te warme winterkleding weer mee naar nederland.

Alleen lijkt mijn backpack nog even vol als voordat ik de helft aan papa gaf....vreemd.

Als dinner zijn we niet bij Gaston en astrid gaan eten maar ik had inmiddels wel veel zin in peruviaans eten dus wij naar de budget versie, chan chan. Super gezellig en prop vol want we moesten wachten. Het eten was zeker de moeite waard. lekkere ceviche, vis uit de oven in tomaten saus en kip uit de oven, ook niet te vergeten een flesje wijn.

Tijd om te slapen!

Het is zondag, dat betekend antiek markt dag!!! Papa en ik gaan mooi op tijd naar San Telmo, wat on herkenbaar is veranderd. Ik ben er zelf nooit op zondag geweest maar overal, op het hele plein en alle zijstraatjes stonden vol met kraampjes en mensen. Na wat rond te hebben geslenterd en bijna de hele inboedel uit papa zijn omas huis te hebben gezien. kopen we een gekleurd wijkbordje. Super gaaf waren ook de spuitwater flessen in alle kleuren en maten, die vroeger gebruikt werden in cocktailbars.

Eindelijk lunch, want ik krijg honger van al dat wandelen. we vinden op een hoek een cafetje, ik bestel een halve portie vis en papa een hele want zelfs een halve portie is genoeg om vol de deur uit te lopen. Vanuit san telmo zijn we weer terug gegaan richting ons hostel om een heerlijk dutje te doen. Dutten is een kunt die onze braziliaanse kamergenotjes heel letterlijk hebben genomen, want echt altijd als we ze zien liggen ze te slapen. soms gaan we dus uren weg en dan liggen ze er nog steeds. We denken dat ze alleen opstaan om te eten en dan weer verder slapen:D

Papa en ik vinden dat wij na ons dutje wel een ijsje hebben verdient bij de beste ijs salon van BsAs, die volgende de krant hier wereld bekend is...nou miss niet in onze wereld maar bij hun zeker. Nou dat lekker was niet gelogen, jummy...donkere choco, vijgen met walnoot, framboos en bosvruchten.

Toch moesten we na onze bescheiden 1/2 liter ijs ook nog avond eten. Nou weer dan een stukje pizza en een empanada. Weer zijn wij om 11 uur 1 van vele die nog gaan eten.

Jaa de tijd is snel gegaan want vandaag gaat papa naar huis, na opstaan, ontbijten enzo. proberen we papa in te checken om alles makkelijk te maken nu dat ik hem niet meer kan begeleiden en helpen.

Alleen staat er opeens dat papa op de stand-by lijst staat....he...hij moet toch gewoon vliegen. Na een telefoontje naar een soort KLM vertergewordigings dingetje, lijkt er volgens hun geen probleem-

Nou dan is het wel tijd om een ov-chip te bemachtigen, en dat is hier helemaal gratis! jeeh gratis is een mooie prijs. Verder lopen we de av. 9 de julio af richtig Retiro, om daar het tourist office te bezoeken want buiten het vliegveld om lijkt dat oo nergens te vinden.

Natuurlijk is het weer tijd voor de lunch, we eten pasta bij filo. Jaa best lekker voor de lunch, volgens papa had de kok wat problemen...want de pasta was wel al dente maar niet overal even al dente. Hoe dan ook, mijn pompoen gevulde ravioli was wel interesant.

De rest van de dag hebben we gevuld met een weg naar het vliegveld vinden, baggage ophalen en mij in-checken bij mijn volgende hostal el Firgulente. Ik vond de stads bus die toch bleek te bestaan een beetje teveel moeite omdat die er bijna 3 uur over doet om bij het vliegveld te komen...maar papa wilde echt heel graag voor 1,25 3 uur in de bus zitten...nou als hij dat graag doet.

Het duurde even voordat we de juiste bus hadden want niet elke bus 8 gaat naar het vliegveld, alleen die met een rood bordje. Nou na 4 hadden we geluk en papa was onderweg.

Na een zoektocht voor nieuwe schoen, want ik had te warme schoenen mee, kwam ik zonder succes in het hostal...word de bali jongen rond 7 uur gebeld door papa...om aan mij te vertellen dat hij mee mag en niet meer stand-by is... hahaha echt super grappig want de bali jongen had niet helemaal door wat er nou gebeurd was. Ik ben heel benieuwd hoe papa het voor elkaar heeft gekregen dat iemand naar de hostal belde.

Na een beetje chillen ben ik bij de mac gaan eten, ik kon niks anders verzinnen wat niet zielig was alleen. Ohh en ik zag daar een jongen reclame folders beschrijven, alleen keek ik een beetje te lang want hij kwam een foldertje brengen van zijn reisbureau...en toen ik klaar was kwam hij een heel briefje brengen met zijn naam, adress en berichtje dat als ik hulp nodig had in argentinie dat ik gewoon langs kon komen of kon belen...en dat allis in gebrekkig engels...zo schatig.

Nu ga ik snel slapen want morgen ben ik niet meer alleen en is simone er rond de lunch!!! jeeh meer eten:p

xx besitos xx