Dat is toch normaal

Buenas Dias Amigos!

Bij Hostal Villa Vento aangekomen blijkt dat ze onze reservering niet hebben verwerkt in hun systeem....ok. Er is wel 1 bed maar we weten pas om 12 uur of er ook een 2e bed is. Dan gaan we nog maar wat te eten halen. Het is deze maand in Panama feest van de natie dus we eindigen met frietjes en sla van de Pio Pio een lokale KFC. Bij terugkomst hebben we toch 2 bedden en betrekken we de kamer.

We worden wakker en het is heet! We besluiten eerst een beetje de stad te verkennen, we lopen langs de kustlijn richting Casco Viejo, het oude gedeelte van de stad. Onderweg wordt de stad langzaam overgenomen door honderdern groepen die met hun muziek instrumenten en pakjes verder gaan met de viering van hun natie. Het is een enorm straatfeest en heel gezellig. Vooral de dames in Traditionele jurken zijn heel leuk om te zien. We eten een verkoelend schaaf ijsje en lopen verder door de oude stad, het is echt vervallen en kleurig tegelijker tijd. We hebben nog geen kaart van de stad maar met politie op elke hoek van de straat is dat geen probleem. Terug willen we met de bus en dat hebben we geweten. Eerst een wandeling door de stad om bij de centrale bushalte uit te komen want we hebben in dit moderne land een ov-chipkaart nodig om de bus te gebruiken. Stap 1 de ov-chipkaart dat ging nog wel ok toen we het juiste hokje hadden gevonden maar nu een halte/ bus die ons naar huis ging brengen. We zien zoveel bussen die allemaal de zelfde bestemming lijken te hebben maar allemaal in verschillende richtingen rijden. Het is echt super vaag. Na 3 rondjes toetert een busschauffer en wijst naar een soort overdekte terminal. Ahahah daar moet iedereen in en dan komt de bus je daar halen. Naar ons huis was maar 1 bus en daar leek de hele terminal in te wilen. Verassend genoeg konden wij ons ook in de eerste bus die kwam proppen, naja dat was te verwachten voor 0,25 cent dat we rug aan rug en helaas ook bil aan bil door de stad crosde om ons hostel te bereiken.

Verhit springen we bij het hostel in het zwembad, VERFRISSING!we chillen verder wat in het hostel tot etenstijd. Eigenlijk verheugen we ons op Sushi maar de bezorgservice ligt er helemaal uit vanwege dag 4 van de feestmaand. Dus gaan we maar weer richting het fastfood wat wel open is. We lopen na het eten naar naar de boulevard voor fotos by night, daar zien we in de verte vage figuren....altijd jammer. Gelukkig blijken het schattige 14 jarige jochies te zijn die zelf ook graag op de foto wilde.

S´ochtens moeten we om half 5 op. We maken zelf pannenkoeken en leggen onze tas weg want de jeep die ons mee gaat nemen naar San Blas staat al klaar. We halen een hele auto vol met mensen op, en dan bedoel ik 9 man in een auto voor max 7.De chauffer keek bij de laatste ophaal zelf een beetje bezorgt want die 2 Duitsers waren gigantes! en hadden ook enorme tassen. Een beetje inschikken en ze zaten er in. Daar begon de rollercooster door de jungle. Om hoog en weer stijl naar beneden, tot we bij het water zijn. Daar wachten we op een bootje om ons naar een eiland te brengen. jaa dames en heren, San blas is een eilanden archipel met hagelwitte stranden, palmbomen en helder blauw water. De boot tocht naar wat we denken dat Franklins island is dan ook helemaal niet vervelend. We maken wat interestante bier en benzine stops op met bamboohutjes volgestouwde eilanden. Tot we ons eiland zien het is een plaatje :D De bewoners zijn super lief en voor we het weten hebben we ons bed toegewezen gekregen in een grote bamboohut.

Ons hou je niet meer tegen we springen de zee in, wow wat is dit genieten. Overal palmbomen, zon en water zo blauw dat het bijna niet waar lijkt te zijn. We dutten wat op het strant en dan is de lunch klaar. Sappige kip met rijst en sla, ook al jummy! We kletsen wat met de andere bezoekers en gaan weer zwemmen. Dan een wandeling over het eiland en een kampvuur op het strant. We kletsen weer verder met iedereen, natuurlijk zijn er ook weer nederlands. Toch gezellig hoor. Dan komt er een bootje terug naar ons strand vol met heerlijke vers gevangen kreeft achtige beesten. Ik denk meteen dat wordt een heerlijk dinner. En ja de kreeft wordt met pasta en tomaten saus geserveerd en smaakt goed!

Het is nu dinsdag 6 november en we worden vroeg wakker, het is al lekker heet we relaxen nog wat op het eiland krijgen ontbijt en na iedereen gedag te hebben gezegt stappen we op de boot terug, gevolgd door de jeep terug naar Panama City. Hier bereiden we ons voor op de bus naar Boquete. Om het spannend te maken willen we met het ov bij de bus terminal komen, we hebben namelijk veel moeite gedaan on een chipkaart te krijgen dan gebruiken we hem ook. En voor $ 1,25 kan je als taxi daar zeker niet tegen op. Het is weer even zoeken maar we zitten in de juiste bus en vinden ook op het bus station binnen 15 min een bus naar David. We slaan snel chips en water in want meer kunnen we in 5 min niet vinden. Dan willen we de terminal uit, heb je daar ook een chipkaart voor nodig. Ik snel naar de balie en ja hoor voor $1,50 mogen we met de kaart ook de busterminal verlaten. We denken dat het ze meer kost die kaarten te maken dan ons $ 0,25 cent te laten betalen om de terminal te verlaten.

Prima, we ontmoeten ook de busschauffeur super vriendelijk ik denk dat hij Fransisco heet. Tas in het laadruim en zitten voor de 8 uur durende rit. Gelukkig stoppen we nog ergens en eten we daar iets want we hadden zelf niet veel om van te leven. Al snel zijn we in David, waar de taxis ons omcirkelen. Alleen willen wij met de bus naar Boquete en dankzij Fransisco lukt dat hij loopt helemaal met me mee om te laten zien waar de bus vertekt. Dan vind ik hanna met de tassen en lopen we er op af. Je raad het niet onze vervolg bus is een amerikaanse gele schoolbus, en ik zal je 1 ding zeggen achterin is misschien cool met je schud wat af. Aan het einde betalen we $3,50 voor ons samen. Wow zo heerlijk goedkoop. Al snel vinden we ons hostel (Gaia) Super leuk, een klein hostel maar heel schoon. We ontmoeten ook Cory onze kamer genoot en gaan lekker slapen.

We worden wakker en Cory stelt meteen voor om samen te ontbijten bij het cafe om de hoek. Wow dat isd nog eens een bakkerij, echt brood vind je normaal niet in dit deel van de wereld. Na het ontbijt gaan we door het dorp lopen, we gaan de supermarkt in en halen bubbels en watermeloen.

Op de terug weg vinden we een leuke tour en besluiten om s'middags een koffieplantage te bezoeken. Thuis is het tijd voor wat beauty, we lakken onze nagels en zijn weer helemaal presenteerbaar voor de buitenwereld.

om 2 uur melden we ons bij Het kantoor en Israel onze gids neemt ons mee in een busje. We zijn de enige die nu mee gaan dus een gezellige prive tour. We komen aan bij het iets hager gelegen Don alfredo koffieplantage. Heel erg leuk israel vertelt ons alles over koffie en leid ons rond over de hele plantage. De eigenaar Tito is een soort wille wortel hij heeft elk aparaat wat je nodig heb om de bonen te drogen, pellen en zelf roosteren zelf in elkaar geflanst. Aan het einde krijgen we een kopje koffie en proeven we licht tot donker geroosterde koffiebonen. Dat smaakt eigenlijk best goed en heel verschillend. Wist je dat in een licht gereoosterde boon veel meer caffeine zit.

S´avonds eten we wat bij de lokale kantine, echt heel lekker. Gebakken rijst met gestoofd varkensvlees en gegrilde groente.

Tot zo ver ons avontuur, best normaal vind je niet ,)

Saludos desde Panama