Welcome to the homeland of the Mukrajee's

Hier zijn we dan aan het begin van een nieuw reis, de meest geanticipeerde reis van mijn leven. Zes maanden geleden kwam de uitnodiging in mijn inbox.

"You are invited to the wedding of Priyal and Jamshed, to share with us this special occasion! on the 7th of March"

Nou z'n kans laat je niet voorbij gaan. Dus ik boek bijna meteen de vlucht.

Het is de ochtend van 26 februari en papa brengt me naar parkwijk station. En dan eindelijk is het na lang wachten tijd om naar India te gaan. Alles verloopt soeple, ik ben optijd op schiphol om nog een kadotje te kopen voor de ouders van Dhritiman (ex-klasgenoot 1) bij wie we mogen logeren in Mumbai.

Vanaf schiphol vlieg ik naar Istanbul waar ik na even wachten Lefterios vind (ex-klasgenoot 2), hij is vanuit London vertrokken. Samen drinken we wat en gaan richting het volgende vliegtuig. Super groot en best wel leeg dus we hebben lekker de ruimte om te zitten, van slapen komt niet veel terecht dankzij alle in flight eentertainment op het kleine scherm voor ons.

heel vroeg in de ochtend komen we aan in Mumbai, en daar zijn Dhrithiman en zijn vader helemaal opgestaan om ons te komen halen, jeeh!! We rijden naar hun huis en zien onderweg al wat mensen die in erg krottige huisjes/onder zeiltjes wonen. Verder valt het echt mee, wel wat vuil op straat maar zeker niet to aan je nek zoals ik het verwachte. Aangekomen bij hun flat gaan we omhoog naar de 19de verdieping waar ons een leuke flat en Dhritimans moeder op ons wacht.

serieus ik dacht dat ik van frutsels hield maar zijn moeder ook echt heel veel en overal, zeker ook vanuit nederland omdat ze daar op bezoek zijn geweest.

Dan maakt zijn vader ontbijt voor ons en daarna een dutje. Half 11 en we gaan richting de stad, D zet ons neer verteld een beetje wat we kunnen doen en moet dan naar zijn werk. Leftherios en ik lopen een beetje rond, en echt het is op het constante getoeter na een best wel aangename stad, druk maar niet zo druk en gelukkig ook niet te heet. We lopen langs de Gateway to India, ik denk de eerste haven om met India te handelen. Er staat een soort Arc de Triomphe, behalve de mensen die dingen aan ons wilde verkopen gebeurde er ook iets opmerkelijks, iemand zet zijn kind naast ons en vraagt dan of we op hun vakantie foto willen, en niet gewoon een nee het leuk op een hele reportage. Dan langs het Taj Mahal hotel, een paar jaar geleden nog in het nieuws om een teroristishe aanval, daar zijn ze gelukkig goed Van terug gekomen, al is de beveiliging wel verscherpt.

Dan lunchen we bij Indigo, een beetje een westers cafe, maar op de eeste dag moet je je maag niet te veel shockeren. Ik had een soufle en Lefty een pasta gerecht. Na de lunch struinen we verder door de stad.

We lopen verder door de straten van Mumbai, omringt door schoolkindjes lopen we over een leuk marktje. Dan voelen we ons toch een beetje te ver afgedwaalt, dus we lopen naar een grote weg en volgen die tot aan een heel leuk park. Daar zien we iedereen Cricket spelen, kinderen die les krijgen en mensen die gewoon en middagje wilde chillen. Super leuk om te zien, we gaan ook even lekker zitten na al het lopen en genieten van de game.

Het is bijna 6 uur we drinken nog een drankje bij Leopold, waar het ook vol met Westerse mensen zit of Indiers die graag Westers waren geweest. Drithiman komt ons ophalen uit de stad, het is hier trouwens heel raar. De gebouwen zijn heel Europees, dus het voelt als of je helemaal niet zo ver weg bent, behalve dat de staat van de meeste gebouwen....naja te wensen over laat ;)

D neemt ons mee naar Bandra, de hippe jonge buurt. Hier eten wij een broodje met super hete saus. En dat was geen leugen, lekker maar je lippen branden nog een uurtje na. Dan lopen we langs het strand, het valt ook heel erg op dat er zo veel meer manen zijn dan vrouwen.

Nu is het tijd voor meer luxe, we gaan naar het Four Seasons hotel want daar is een gave skybar. Net als de zon begint onder te gaan zien we nog een glimp van de hele stad voor het veranderd in een zee van lichtjes en duisternis. Heerlijke cocktails gedronken en gelounged.

Dan is het eindelijk tijd voor het eten, jeeh we gaan naar 1 van D's favorite restaurants, gelukkig Indiaas :). zelfs Bengaals, dat is de regio waar hij orgineel vandaan komt. Hier is vooral de Tandoor oven erg populair. We eten echt HEERLIJK!!! Vis en lam uit de Tandoor, Butter Chicken en Biryani. Ik kon wel door blijven eten, zo veel smaak en helemaal niet pittig. Helemaal voldaan en uitgeput gaan we terug naar huis en lekker slapen.

28/02

Na een gezellig ontbijt, verzorgdt door D's vader, worden we afgezet bij de haven. Want wij gaan naar Elephanta, een eiland vol met grotten en uitgehouwen zHindu goden. We kiezen voor de luxe boot, omdat het maar 20 cent duurder is dan de normale boot....zo grapig sommige prijzen. Na het betalen van ongeveer 2 Euro beginnen we aan een boot reisje van 1 uur om bij het eiland te komen. Daar aangekomen vraagt een Israelisch meisje of ze met ons mee mag lopen...ok als je dat wil. We beginnen aan de weg naar boven en dat zijn flink wat tredes omhoog, aan weer zijde zitten winkeltjes overvol met souveniers. Er zijn 5 grotten en we staan nu voor grot 1. Heel gaaf, er is nog zoveel detail te zien in het beeldhouw werk. Gelukkig hebben ze ook zo veel goden, dus elke hoek ziet er weer anders uit, en zoals gebruikenlijk in Azie is het geen probleem waar je staat en wat je doet. Je mag alles aanraken. De volgende grot is wat kleiner maar heeft een kleine offer kamer. 3 - 5 zien er ook een beetje het zelfde uit, alleen vinden we een got in de muur ergens waar ik en Lefterios in klimen om met als de goden in de muur te zijn vereeuwigd.

Natuurlijk zijn er ook aapjes, 1tje zelfs met een hele kleine baby. Met me nieuwe camera kan ik op gepaste afstand leuke fotos maken, want ik vind aapjes nog steeds een beetje creepy. Straks pakken ze iets en rennen ze snel de bergen in.

Na de grotten zijn er nog 2 oude kanonnen boven op de berg om te bezoeken, man weer een hele klim in de brandende zon. Wel een gaaf uitzicht en we zien ook de eerste Indiaase travestieten. Ze zijn erg dol op aandacht want ze wenken ons erg entousiast om te laten zien dat ze er zijn.

Wij gaan liever gewoon weer terug naar beneden, daar koop ik nog een leuk koetje. Ik moest er wel voor onderhandelen, dat is soms zo lastig als je wel graag iets wilt. Dus dan moet je een beetje ongeintereseerd heel hard onderhandelen, altijd interesant.

We wisselen nog wat tips uit met het meisje en pakken de boot terug. Eerst zijn we heel blij we hadden een mooi plekje om te zitten voor de boot vool stroomde met mensen...Maar al snel merkte we dat het niet echt de beste plekken waren want we voeren nu tegen de golven in....al snel gutst het water over de boot heen en vooral ook over ons!!! en onze buren. Het is wel hilarisch iedereen is aan het lachen niet alleen omdat wij langzaam doorweekt raken maar omdat het water veel verder komt dan ons en hun ook nat spet. Dan duurt een uur opeens heel lang, gelukkig droogt de zon ons snel weer op als we aan wal zijn.

Genoeg avontuur we vinden een taxi en gaan naar Penix Mall. Hier lunchen we een Frankie. Later komen we er achter dat dat een hele tipisch snack is uit Mumbai, het smaakt zeker goed het is een soort Indiaase wrap. We lopen ook nog wat winkels in en en komen zoetigheden die rechtstreeks uit mijn jeugd komen, ruit vormige amandel koekjes met safraan smaak..Jummy!

Veel shoppen we niet want we worden al weer opgehaald door Drithiman, het is zowiezo heel grappig. Hij belt ons constant om te kijken of het wel goed gaat, we niet te moe zijn en niet in de problemen raken...hahah super lief maar het is net als of je door je moeder in de gaten wordt gehouden.

Hij neemt ons mee naar huis waar we ons snel omkleden voor het eten, we gaan namelijk lekker uit eten om de verjaardag van D's moeder te vieren. Super gezellig we gaan naar een heel mooi ingericht all-you-can-eat Aziatich restaurant. Heel grappig hoe ze de ober steeds gebtuiken om bestellingen te doen ipv naar het loket te gaan en zelf iets te bestellen.

Leuke avond maar ik ben wel weer klaar om te gaan slapen, te vol om nog te lopen, slof ik naar de auto. Want je kan geen nee zeggen als er eten is moet je eten. Er wordt je constant gevraagd of je meer wil, en dan bedoelen ze gewoon hier is meer of je wilt of niet. En ik eet snel, dus het lijkt meestal alsof er niks op mijn bordt ligt. Hoe dan ook ik ben klaar om te slapen.

1/3

Een vrije dag voor D en we slapen ook meteen lekker uit. Dan gaan we naar de Mall in Navi Mumbai en onderweg zien we de eerste over volle mens uitpuilende treinen, zo leuk! D is super trots op al het Westerse wat ze hebben bereikt en ik vind het jammer dat we neit meer de traditionele kant van de stad te zien krijgen. Wel heel cool is dat ik mijn outfit voor de Wedding heb gevonden, geen sari maar een Kurta. Soort chique tuniek met goud,smaragd groen en roze. Bijpassend is een satijne groene broek en natuurlijk een sjaal. Ik snap gewoon niet waarom, je hangt hem alleen maar over je schouder. Ik ben iig super blij want alles wat ik daarvoor had gepast was of saai of deprimerend.

We lunch wat bij de foodcourt, voor mij natuurlijk super interesant, eten uit verschillende regio's vega of niet vega...Ik ga voor iets vega, met kleine porties van verschillene curries met rijst...lekker :)

Thuis hebben we grote plannen om er op uit te gaan en iets lokaals te doen maar we raken niet echt gemobiliseerd om iets te doen tot etenstijd. We gaan weer de stad in richting Bandra, we eten snel een Frankie bij een klein winkeltje en gaan verder naar de bar. Bonobo, klinkt als een plek voor apen maar je kan er lekker relaxen en een drankje drinken. Heel gezellig, ook zo leuk en gek tegelijker tijd om weer bij te kletsen met Drithiman. Het lijkt opeens maar dagen geleden dat we elkaar gezien hadden.

2/3

Deze nacht/ochtend moesten we vroeg op om te vliegen naar Delhi, daar ontmoeten we de rest van ons reisgezelschap Dina (de zus van Lefterios) en Despina (een goede vriendin van hun). Later zal ik er achterkomen dat het broodje wat ik als ontbijt heb gegeten erg!! slecht zal vallen, en tijdens het wachten begin ik me al slechter te voelen. Stom vliegveld eten!!!

Gelukkig duurt het niet de hele dag en kunnen we al snel met een pre-paid taxi voor super cheap naar het hotel. En wat een hotel het 5* hilton Janakpuri, enorme lobby met een enorme lamp. Wel is grappig dat je meteen ziet dat ze nog niet helemaal klaar zijn voor 5* service en organisatie. De lamp is namelijk super stoffig. De kamer is ook super groot en we hebben ieder een groot bed om lekker te slapen. Ik spring snel onder de douche om op te frissen en dan rusten we allemaal een beetje uit. Het helpt allemaal niet echt en tot overmaat van ramp wordt ik weer suoer misselijk en gaat de kamer deur niet meer open. Van alle kanten komen mensen aangerend om te helpen maar zelfs de loper sleutel opent onze deur niet. Later brengen ze me wel fruit en yoghurt om hopenlijk te helpen dat ik me better ga voelen. Ik wil alleen maar slapen.

Een beetje verfrissed gaan we savonds voor een wandeling door de stad, we nemen de metro. Die trouwens recht tegen over het hotel ligt naar Coughnought Place het hart van de stad en ik denk de grootste rotonde ever! We lopen wat rond en de meiden beginnen een beetje aan de hektiek van India te wennen. We drinken een drankje en gaan weer terug naar het hotel. Gelukkig maar want we hebben honger, na mijn reactie op het eten te hebben gezien durven ze niks meer te eten buiten het hotel.
Ik bespaar ze de verhalen dat het hier in het hotel waarschijnlijk minder vers zal zijn omdat niemand er eet. Een simpele tomaten soep is genoeg om mijn maag een beetje te vullen voor ik als een blok in slaap val.

3/3

We beginnen de dag met het belangrijkste een ticket naar Agra zodat we morgen de Taj Mahal kunnen bezoeken. Nou dat is niet makkelijk, we gaan naar het Delhi treinstation en proberen de bordje te volgen naar het foreign ticket office, nergen te bekenen, niet hoog laag of achterin. Natuurlijk zijn er veel "behulpzame"mensen die ons ook niet echt verder laten zoeken die een geweldig alternatief hebben met hun mee naar hun kantoor om ons daar te helpen....nee bedankt. opgelicht worden kan altijd nog. We vinden nog 2 meisjes en die proberen ook tickets te boeken, dus samen met hun en een man die echt behulpzaam lijkt gaan we naar een ander kantoor, officeel van de overheid. Nou het voelt meteen al een beetje gehaast en gedwonden. Maar ik luister het verhaal af omdat we natuurlijk niet het meest bekende gebouw in India willen missen...maar het wordt niet beter als ik alle slechte tekens begin te hereknnen net als in Bangkok. Gelukkig worden mijn vermoedens bevestigd als ook de 2 Engelse dames hun hokje uitstormen en zeggen dat het oplichters zijn. Cool dat iig ontwekken maar we hebben nog steeds geen transport, we zijn er wel achter dat je niet op een dag heen en terug kan naar Agra met de trein. Er rijden er niet genoeg en niet op de juiste tijd. Dus het wordt hoe dan ook een auto met chaufeur. Gelukkig vinden we een ander kantoortje wat er veel beter uit ziet en waar de mensen ook minder iritant zijn. Ook belangrijk de prijzen liggen wat schappelijker ;D We checken het auto type en prijzen die D kon regelen en besluiten lekker een auto te boeken. Jeehh!!! het is eindelijk gelukt. Nu kunnen we gaan genieten van de coole dingen die Delhi te bieden heeft. Het is zowiezo al heel leuk om over staat te lopen overal mensen die dingen aan het verkopen zijn, mensen/dingen aan het vervoeren zijn en leuke kleurtjes en geuren. Na wat onbekende straatjes en het gebruik van onze nieuwe gebrekkige kaart, de goede zijn we verloren aan een opdringerige Tuk-Tuk bestuurder bij het treinstation.

Gelukkig vinden we wat we zoeken een hele mooie rode tempel gebouwd voor Laxima, een van de vele goden die belangrijk zijn. En voor de bezoekers die achter de tempel aan het picknicken zijn, is de echte atractie dat wij er zijn...het is zo grappig. Je ziet ze kijken, oohhh had ik maar een foto met hun, wat als ik het gewoon doe..of zal ik het vragen. Nee gewoon doen. En voor je het weet ben je deel van een hele famiilie foto reportage, ik vind het dan leuk om ook wat fotos met onze cameras te hebben dat hebben wij tenminste ook een leuke herrinnering aan alle stalkende gezinnen die met ons op de foto willen.

Ik voel me nog niet geweldig en heb geen zin om ook echt de tempel in te gaan, ik zit lekker buiten in de shaduw met me crackers. Dan lopen we naar de metro om naar het rode fort te gaan. Bij de halte aangekomen nemen we de verkeerde uitgang en we staan echt in het midden van het Imdiaase straat leven...mmm niet echt gemakkelijk, dus voor ze doorhebben dat we verdwaalt zijn houden we een fiets taxi aan. Voor mij ook een nieuwe ervaring. We passen er net met zijn vieren op en dan moet die arme man aan de bak, het kost hem nog al wat moeite om ons vooruit te krijgen maar we zijn iig weg.

Het Rode Fort is prachtig, ik ben blij dat ik niet naar het hotel ben gegaan. Heel intense kleur komt er van het rode zandsteen af wat gebruikt is om het te bouwen. Na een gescheiden security check komen we op een binnenplaats. Eerst een rij met winkeltjes maar dan allemaal gave gebouwen, en weer met zoveel aandacht voor detail en afwerking. Ik ga lekker op het gras zitten en genieten/bijkomen.

Nu de schemering begint te vallen willen we nog 1 ding bezoeken de Jama Masjid moskee, of te wel vrijdag moskee. Het lijkt op de kaart 3 stappen van het rode fort maar de werkelijkheid zijn het 3 reuze stappen. We dwallen steeds verder en verder de straten van een woonwijk in, net als ik wil omkeren zien we 1 tourist die ook lekker doorstapt, nou dan gaan wij ook. En ik het midden van een enorme mensen massa is daar de moskee, er hangt een geweldige sfeer van niks doen, markt kraampjes met eten en kleding.

Heel grappig is ook dat we net hier, in de middle of know where de 2 dames van vanochtend weer tegenkomen met wie we treinkaartjes hebben gekocht....

1 vrouw maakt niet zo sneeky foto's van ons en we gaan weer terug, een andere weg nu. Deze weg is zeker niet minder druk en behalve mensen zijn er nu ook ezels, tuk tuks en autos. We lopen snel door en zijn heel blij als we de hoofdweg eindelijk vinden, nu nog vervoer...dat is nog lastig want links en rechts stappen mensen in Tuk Tuks om naar huis te gaan na de markt/moskee bezoek. Gelukkig vinden we een taxi en gaan we naar de volgende Arc van India.

Daar aangekomen blijkt dat de toegang vanaf 4 uur gesloten is, super :0 Gelukkig is Lefterios erg overtuigend, met een verhaal over dat het onze laatste dag is en we al weken uitkijken naar dit moment. Jeeh we mogen er door om snel te kijken en fotos te maken. We worden wel verschrikkelijk in de gaten gehouden en morgen zeker niet te dichtbij komen, maar het is een mooie poort die heel cool verlicht is. Ik zou zeggen het perfecte moment om hem te bezoeken. We lopen weer terug en gaan zitten, we wachten op Suveer een vriend van D die ons een avondje mee op stap neemt door Delhi. Het duurt niet lang of we hebben hem gevonden we eerst willen we iets gaan eten, maar dat blijft een gevoelig onderwerp. Van alle plekjes eindigen we in een mexicaans restaurant wat er een beetje verlaten uit ziet....daar wil ik zelf niet eten. We drinken een biertje en gaan weer verder. Ik stop wel met Lefty voor een korte Mac snack, als het maar eten is.

Dan gaan we verder naar het hipste gedeelte van de stad, het ligt ten zuiden van het centrum en ik heb echt geen idee meer hoe het heet. Maar iedereen wilde daar zijn, er was een mini file om je auto te parkeren. Gelukkig had Suveer connecties en liet 1 van zijn vriendjes hem binnen op een parkeer terein, jeeh. Dan gaan we naar een gave bar, weer een beetje openlucht met veel hoge tafeltjes en mensen. We drinken nog een drankje, in mijn geval water, en dan is iedereen heel moe...We bedanken Suveer voor een spannende avond en pakken de taxi naar jet hotel. Net voordat de keuken sluit bestellen de andere een kip of vega burger..ik niet hoor ik hou het lekker bij yoghurt, fruit en nachtrust.

4/3

Taj Mahal dag!!! jeeh, ik ben weer helemaal mezelf en net op tijd voor de grote atractie, helaas kan Dina niet het zelfde zeggen...haar vega buger heeft haar goed wakker gehouden...

Gelukkig hoeven we niet een trein te halen die super vroeg verterkt we hoeven alleen onze chauffeur te vertellen dat we 1 uur later verterkken. Super lief het hotel leeft met ons mee en pakt broodjes, cakejes en water voor ons in om mee te nemen. Daar gaan we dan, met onze chauffeur Mr. x want ik kon hem niet verstaan. En eigenlijk verstond hij ons ook niet echt, dat kwam omdat Engels niet echt zijn sterke kant was. Niet erg als auto rijden dat maar wel is van het is Super druk en er bestaan hier geen echte regels. De auto is trouwens nog zo nieuw dat er nog plastic over de stoelen zit.

We zullen nooit weten waarom maar we gaan dwars door het centrum over de drukste rotonde om de stad te verlaten, het duurt voor eeuwig!!! ik denk wel bijna 2,5 uur. Eindelijk zijn we de stad een beetje uit, we zien nog de laatste stads muur en een grote temple langs de weg.

Nu begint het echte avontuur onze chauffeur weet niet echt hoe hij moet rijden en naja hij heeft geen Tom Tom om te helpen....dus we stoppen soms midden op de snel weg om aan andere de weg te vragen naar de Super Highway...klinkt goed toch...nu moeten we hem alleen vinden. Het duurt even maar dan beginnen we ook aan de Yamuna Express way, modern en nieuw. Daar kunnen Indiers helemaal niks mee, heb je eindelijk de ruimte en goed aan gegeven banen worden ze helemaal niet gebruikt. De hele weg heeft onze chauffeur tussen 2 banen gereden...WAAROM!?? Gelukkig is deze weg wel snel en 5 uur later komen we aan in Agra, hiet ontmoeten we onze gids.Het begint bij de tombe van Itimad ad-Dawla, dit is een mausoleum dat 4 jaar voor de Taj werd gebouwd voor de ouders van Mumtaz Mahal (de vrouw voor wie de Taj gebouwd is). Deze kleinere versie lijkt heel veel op de Taj en het is een gaaf voor proefje. Natuurlijk zijn er ook apen en kindje die proberen geld te verdienen door ons te vragen te betalen om hun in de rivier te zien springen...nee bedankt en dan springen ze toch. Gekke kinderen niet rijker en nu ook nog nat.

We gaan verder, de gids neemt ons mee naar de rivier oever tegenover de Taj Mahal, ons eerste echte kijkje op die witte meesterwerk. Wist je dat Shah Jahan naast dit witte gebouw voor zijn meest geliefde vrouw ook een zwarte versie wilde bouwen voor hem zelf tegenover de huidige Taj. Zijn zoon vond dit geld verspilling en heeft snel alles stop gezet zodra hij aan de macht was.

Dan gaan we naar een werkplaats, onze gids heeft er een prachtig verhaal over en ik wilde dat ik nog in sprookjes kon geloven. Dit was de werkplek van de 35 families die afstammeling zijn van de orginele werkers die de Taj versierd hebben met geweldig ingelegd marmer. Tuurlijk, en ik ben henk die alles wil kopen. Ze laten ons wel zien hoe veel werk het is om met de hand een afdruk uit te houwen en later te vullen met edelstenen. Iedere steen met zorg en mooite geslepen....wow wat geweldig ik koop meteen alles...of niet. Ik doe als of het me gestolen kan worden en kijk toe hoe zij een paar olifantjes kopen en later ook nog Pashminia sjaals.

Dit is echt een obsesie voor Indiers, ze denken dat elke buitenlander niet zonder op zijn minst 10 sjaals niet naar huis kan. Wow je bent geintereseed in iets anders en toch vinden ze een manier om die sjaals ergens te vermelden. We eten snel wat uit ons Hilton paket en gaan richting de Taj Mahal.....JEEHH ik heb zn zin in de zonsondergang en het hele gebouw. Na door de gescheiden veiligheids controle te zijn gekomen zien er een plein waar 4 grote poorten op uit komen. Hier is het ook al prachtig versierd. Alles is trouwens symetries gebouwd. De Noord poort lijd ons naar het witte wonder. Heel grappig is dat hoe dichterbij je komt hoe groter het wordt....en dit is pas het begin van de optische illusies in dit bouwwerk.

Onze gids is wel ok, hij weet wel leuke feitjes en grappige foto momenten. Zoals een foto waarbij de Taj in het glas van je zonnebril weerspiegelt. Toch kan hij het net niet lekker aan elkaar kletsen en er vallen vaak stiltes.

We krijgen zakjes voor om onze schoenen en mogen dan het grote voetstuk betreden. ohhh zo dichtbij de grote koepel. Het mausoleum gebouw zelf is ook heel gaaf versierd, hier kom je ook de 2e illusie tegen. De letters van het gedicht wat de poorten omlijst lijkt namelijk hoog en laag even groot. Dat is geen toeval, de bouwers hebben echt de letters boven groter gemaakt zodat het niet opvalt dat het verder weg is.

Binnen in bij de tombes mag je geen fotos maken en zit er ook een fijnere gaas structuur in het marmer hier, waardoor het best donker is. Weer buiten zien we het uitzicht over de rivier...zo cool. Dan illusie nummer 3. Er staan pilaren naast de deuren met een zig zag patroon, dat is opzich niet zo bijzonder maar als je bedenkt dat de paal onderaan 3 zijdes heeft en boven 6, gebeurt er toch iets interesants. Door het patroon lijkt het boven aan helemaal puntig terwijl het daar ook 3 zijdes heeft!!

Op weg naar buiten zien we de schitterende weerspiegeling van de Taj in de vijver voor het gebouw. Zo leuk, ik lig bijna op de grond om een foto te maken waarbij de echte Taj en de weerspiegeling precies gelijk zijn...mensen kijken dan wel een beetje raar maar he ik moet het vast leggen.

Zo rusitg al het binnen is zo chaotisch is het buiten. Onze gids loopt recht op de uitgang uit maar ik wil wel kijken naar wat souveniers....dan zegt hij nou ik help wel. gaan we de duurst uitziende winkel in...bedankt. Daar zijn we dus snel weg en ik kan niet echt meer terug door de horde verkopers naar de kleine winkeltjes. Dus dan maar op straat kopen, weer he z'n jongetje vraagt 250 voor zijn magneeten..zegt onze gids dat is een goede prijs. Niet waar sukkel!!! dus Despina onderhandelt 150, nog te veel vind ik...dat is 2 euro. Dus ik geef hem 100 en kijk van ja...ik zou het gewoon aan nemen want meer krijg je van mij niet. Dat werk :D

Dan begint de echte lol, 1 klein jochie wil heel graag sleutelhangers verkopen...en dan bedoel ik HEEL GRAAG!!! ze negeren hem half en gaan verder richting de auto...en de hele weg volgt hij ons...wij nog zeggen luister je kan beter andere touristen stalken want wij kopen echt niks...jaa maar 1 voor 100 of anders 3 voor honderd...Nee meneer wacht wacht mijn hele vooraad 9 stuks voor maar 300. Pleaase!! NEE ga weg. Ok maar alles voor 200 dan. Eigenlijk wil ik er wel 1 want het heeft een mini Taj Mahal en dankzij onze gids heb ik niks mini kunnen kopen. Dus ik kijk wat ik in me zak heb 20 ruppies. Dan begint het hoor dus ik zeg ik wil er wel 2 voor 20. of beter nog 3 omdat je inmiddels je hele vooraad voor 100 wil verkopen. Nou 3 krijg ik er niet maar na een beetje sip kijken pakt hij toch mijn geld aan en krijg ik er 2. Jeeh. Alleen geeft dit jochie niet op, en tot we werkelijk weg rijden blijft hij proberen zijn andere sleutelhangers te verkopen....Nee we willen er niet meer.

Dan beginnen we aan de weg terug...niet zonder actie. Net voor we Delhi binnen rijden gaat onze chaufeur door rood! en geen seconde later wordt hij door de politie tegengehouden....man. Gelukkig is een klein geld bedrag genoeg om weer verder te mogen. Pfff, het is ook duidelijk te zien dat hij moe is, dus Lefterios houd hem wakker met koekjes en water...hihi maar het werkt wel. Eindelijk thuis 23:00 kunnen we avond eten, ik bestel een simpele pasta...maar die valt ook niet helemaal goed. Naja dat was ook wel te verwachten van een hotel waar nooit iemand eet. Iig kunnen we gaan slapen en morgen later opstaan. We hoeven namelijk alleen te ontbijten, uit te checken en naar het vliegveld te gaan.

Ohh ja dat brengt me bij het bestelen van de taxi. We willen geen hotel shuttle naar het vliegveld maar een normal taxi, dat is opzich geen probleem maar 4 personen en 4 stuks bagage...dat past toch niet. Dus ik uitleggen dat we ook in 1 taxi zijn gekomen en dat het gewoon op het dak kan...ja ja mevrouw ik bestel er voor de zekerheid 2...betekend dat dat ik er voor 2 moet betalen. Ja ja dat wel mevrouw maar je weet het nooit. Ik zeg dat is nou precies wat ik niet wil!! ohhh frustrerend, tot hij eindelijk snapt wat ik wil en zorgt dat er 1 taxi zal zijn waar we allemaal in passen.

Gelukkig staat er de volgende ochten 1 taxi voor on klaar met echt de meest relaxte chauffeur tot nu toe, hij heeft niet 1 keer getoetered. En geloof me in India is toeteren een nationale sport. Hij licht ons ook meer in over de verkeers regels...weetje in India zijn die gewoon wat flexibeler. Als ik daar wil stoppen doe ik dat gewoon, en als ik denk dat het midden van een druk kruispunt een goede parkeerplek is...waarom zou ik dan verder zoeken. Ok geen wonder dat het erg choatish verloopt allemaal, or eigenlijk een wonder dat mensen het overleven.

Hier eindigt deel 1 van Mumbai naar Ahmedabad - our first tast of India