I can't leave,they won't let me

Ahhh weer thuis met leuke mensen om me heen. Ik heb meteen kim’s familie ontmoet. Echt heel leuk Nel, de moeder, Natali, het zusje en niet te vergeten Corrie, vriendin van de moeder. Het werd alleen steeds later zonder eten, dus ik heb wat pasta gemaakt voor de hele delegatie.

Woensdag ging ik vanuit me bed meteen door met kim en fam om te ontbijten bij de Subway. Vanuit daar gingen we naar Cerro San Cristobal om onze stad nog eens vanaf bovenaf te bekijken, het uitzicht was zo helder omdat alle regen van gister die smog had opgelost:D Als lunch hebben we taartjes gegeten hahahah lekker voedzaam. Nog een paniek momentje dat het pad ons niet naar de juiste uitgang zou brengen maar naar de buitenwijken waar het gevaarlijk is. Pfff na een paar uurtjes lopen waren we gewoon waar we moesten zijn.

S’avonds gingen in en charis naar Nunoa om met angelito te meeten, een heel lief meisje uit onze klas een echte Chileense….daar word je dan 5 dagen voor vertrek vrienden mee…. Echt heel gezellig wat drankjes en echt nog uren gekletst. Op naar huis want we waren wel moe. Daar was een kaart toernooi aan de gang klaverjassen….geen idee hoe dat gespeeld word dus een beetje gekeken…maar kim’s moeder leek echt te genieten:D

De tijd begint nu een beetje te dringen want ik moet me koffer in pakken om te weten of ik niet helemaal over het gewicht heen ga en gewoon naar huis kan vliegen…..zoo he dat was een hele klus alles vouwen en proppen. Later even wegen maar eerst eten bij weer een nieuw thais restaurant waar de service meer dan hilarisch was ze kende de gerechten niet en konden dus ook niet zeggen welk gerecht ze in hun handen hadden zodat wij konden zeggen dat het die van mij was of van charis…..ohhh ook allemaal op tempo super slome slak….je kan niet anders dan lachen anders begin je te huilen omdat je bestelling uren later pas bij jou is.

Vanavond is ons grote afscheidsfeest dat was nog wel even stressen voor het begon iedereen was andere dingen aan het doen en er waren nog geen boodschappen…ummm dus ik en debbie eropuit op het laatste moment om drinken en eten te halen. Kom ik er achter dat mijn portomonee nog bij de thai ligt!! Nee hoe kan ik dat nou vergeten zijn…gelukkig hadden ze hem daar netjes voor mijn bewaard met alles er nog in. Ik was zo blij:D:D Het feestje was veder een groot succes met een grote opkomst van de kant van debbie’s werk wie had dat gedacht…later op de avond kwam meer de delegatie van charis en mij kant. Heel gezellig door gefeest tot 4 uur s’nachts. Dan denk je gewoon rustig te kunnen gaan slapen kregen we een meneer aan de deur helemaal dronken die naar ons feestje wilde komen..um dat is afgelopen en beter ga je weer naar huis….nee hoor hij hield 1 uur aan af en toe aan bellen en hopen dat hij naar binnen mocht…dag!

Vrijdag was Elviras laatste dag en ze had ons uitgenodigd voor de lunch. Terug thuis ging ik met Isabela naar het park met de beelden waar ik echt al maanden weer naar terug wilde maar het is me gelukt…ik heb wat kunstzinnige foto’s gemaakt:p Neem ik na het park isabela mee naar een soort Starbucks breekt het houdertje van haar beker, vliegt de koffie in het rond.

Na de hele week te hebben gewacht is het eindelijk tijd we gaan bij onze favoriete lunchplek eten waar ze jummy dumpling serveren:D Weer Cerro San Cristobal op, deze keer om het Maya Nieuwjaar te vieren. Er waren overal hippie mensen en dansvoorstellingen, zoals de traditionele Maya dans de Flamenco??? S’avonds lekker lui pizza en nieuwe huisgenootjes 2 fransen, het meisje heb ik niet echt gezien maar Jean-Phillipe, jptje een coole huisgenoot al is ie dat maar 2 dagen…

Lunch bij Chileense familie, toch nog de laatste dag iets echt chileens gegeten…casuela van kip, leek net uitgebreide kippensoep maar heel lekker. Na het eten gingen we even Sonja’s wijk verkennen, daar hebben ze een enorme paardenracebaan, daar heeft de lonley planer niets over gezegd. Als laatste avondmaal hebben we een dinertje bij ons thuis gehad verzorgd door charis en ik, maar meer charis die was helemaal druk met de broodjes en pasta:D

Maandag ontbijt op school en papieren ophalen, niet dus ze hebben het niet!! Wat oohhh dat is toch wat we komen doen en dan hebben ze niet alles administratief op orde:( Naja dan maar snel thuis de koffer halen en naar het vliegveld…Staat er opeens op het bord daar dat MIJN VLUCHT om 12:15 gaat en het is immidels 11:40 dat gaat niet helemaal goed. Wij rennen naar de balie, GESLOTEN. Naar het iberia office een of andere trut wil geen vinger uitstekken en zegt alleen maar dat zij het druk heeft en dat ze niks kan doen. Nee he he als je niemand belt ga ik inderdaad niet optijd in het vliegtuig zitten. Maar ze deed niks helemaal niks, verslagen en verbijsterd ga ik me charis wachten tot iemand me kan overboeken op de volgende vlucht…dat blijkt bij Lan Chile gedaan te moeten worden ohhhh…na lang wachten heeft de man een vlucht maar pas om 7 uur s’avonds en met een rot overstap in Madrid waar ik weer lang moet wachten. Ok ik heb iig een vlucht en ben onderweg naar Nederland, ja wat zijn nou nog een paar uurtjes op 5 maanden:D

Hasta Pronto Amigos!!! Dit was mijn laatste blog vanuit Santiago, Chile ik vond het leuk om te schrijven en al mijn ervaringen goed en slecht met jullie te delen….ook al waren ze soms lang thanx voor de leuke reacties en het lezen….maar de live versie stapt zo in een vliegtuig om morgen op Schiphol te landen:D