Nee niet het kleingeld geven,we zijn in Argentinie
Door: tamar
Blijf op de hoogte en volg Tamar
14 April 2009 | Argentinië, Mendoza
Het is weer tijd voor een verhaaltje, deze week begon weer rustig met een asado(BBQ) ipv les dat beviel me wel en daarna ook nog een introducie want ja we kende nog een paar hele hele belangrijke mensen niet...naja het was dan wel niet intersant ik heb wel een rugzak gehad en heel veel eten mini pizza, mini empanada(2 soorten), sandwich(ook 2 soorten) en taart maar dat kon ik echt niet meer aan ik had namelijk ook al 3 glazen sap op...en die BBQ achter de rug.
Dinsdag ik moest in de les opeens een opdracht maken gelukkig kon ik het samen met pablo en luis maken ondanks dat zij net als hun hele land ontzetend oneficient zijn ze maken eerst een lijst met voordelen om daar vanuit de nadelen te bepalen...ik zat meteen nadelen te verzinnen...ja veder was het dingen uit de wet over uitzendkrachten soort van kopie en paste super onzinnig naja het was af oohhh nou vergeet ik bijna het belangrijkste we hebben een 6,5 voor onze 1e opdracht en dan denk ja nou dat haal ik ook op ze minst voor al mijn opdrachten maar hier is een 6,5 een 9 omdat de punten telling maar tot 7 gaat echt heel vet!!
Veder zijn we er achtergekomen dat de mezicamen(elvira, jackie en jessica) ook naar mendoza willen voor het weekend dus we gaan gezellig samen. In de pauze hadden we alvast geprobeerd een hostel te vinden en er zaten wel wat leuken tussen dus wij vragen aan de Mexicanen of zij een creditcard hebben ja hoor tuurlijk hebben ze dat, dat is mooi dan kunnen we morgen reserveren...wat blijkt als je heel duidelijk creditcard zegt denken ze dat je het over een pin pas heb ja die heb ik ook wel daar kunnen we de aanbetaling niet mee doen....er was nog genoeg plek dus morgen bus kaartjes kopen en dan reserveren we later wel.
Woensdag wat een lange dag les pilates(best wel weer hard werken) en nog meer les. daarna buskaartjes halen en naar huis en opschieten dat hele buskaartje gedoe had best wel lang geduurt en wij wilde die avond helemaal mooi naar after office, iets later dan gepland waren we op weg charissa, isabella(ch), pedro(br) en ik. daar aangekomen waren 2 van pedro's vage vrienden er ook...en terecht zij kende blijkbaar de man die ons deze keer had uitgenodigt en wij hebben hem ook even ontmoet ja wat zal ik daar eens over zeggen hij voelde zich wel belangrijk en hij was oud(echt oud niet van 25+) Na een tijdje wij naar boven om te dansen super leuke muziek een beetje 80&90 hits daarna kwamen we die man weer tegen die ons in het VIP gebied liet. Jeehh daar mochten we de vorige keer niet komen...beetje dansen en zitten tot dat ik dankzij het dragen van mooie(hoge hakken) niet meer op mijn voeten kon staan van de pijn...ja dat is wel een teken om naar huis te gaan, de jongens hadden daar nog niet echt zin in dus we gingen zelf charis, isa en ik we liepen het kasteel/huis ding locatie uit naar het treintje naar beneden maar ik wilde nog een foto maken en isa zat er al in en toen begon het al weg te rijden dus charissa en ik half renend op onze hoge hakken een of andere stunt uitvoeren en er opspringen voelde me net als in een film jeetje ik stond er echt nog maar net op en een man mij nog een beetje naar binnen trekken...thanks:D pff..daarna wat minder avondtuurlijk een taxi genomen naar huis deze keer zonder problemen...en slapen want...
we moesten vroeg op want op donderdag begon de dag met je raad het al een welkoms ontbijt weetje ik wil idd die laatste 3 bazen(vip) natuurlijk ook ontmoeten in mijn ja laten we het de 4e week van school noemen. goor!!! gewoon alles raar sap, raar broodje en nog net te eten cake...blij dat dat voorbij was ik had liever in mijn bed gelegen was het niet dat we vandaag nog het hostel moesten boeken voor morgen!!! wij zoeken en zoeken alles vol of ontzetend duur want het is een van de populairste weekende(semana santa) eindelijk 1 gevonden na school snel neer huis bellen voor een creditdcard voor dat we helemaal nergens kunnen slapen...en het hostel geboekt, gelukkig:) ohhh ja het ging helemaal niet zo soepel mijn internet lag er namelijk opeens uit dus ik snel naar charis lekker haar internet gebruiken....en snel naar huis want over 2 uur moesten we al richting bus en ik had nog niet ingepakt...
22 uur het was tijd om te gaan en ik was er klaar voor wij met de metro ik me waardevolle spulling in een klein tasje en die op me buik onder me jas ik voelde me echt belachelijk ik leek wel zwanger joh...maar alles was tenminste veilig. Wij komen aan op de bus terminal en meeten met de mexicanen, beetje geld wisselen en wachten tot de bus vertrekt en we waren ruim op tijd helaas had onze bus vertraging, na de schok van een bus te zien die 1 uur later vertrok kwam onze bus maar 15 min later binnen maar het was ruim 12 uur s'nachts voor we op weg waren....na een rustig uurtje begon het berg gedeelte en we hadden een pittige bus chauffeur dus je voel dat die bus op flinke snelheid door allemaal bochten vliegt maar je ziet niks want het is super donker...toch maar slapen...na weer 2 uurtjes waren we bij de grens waar we de bus uit moesten voor het hele de grens over gedoe man het was zo koud....eindelijk weer de bus in om veder te slapen.
Mmm..we zullen wel in de file hebben gestaan want we kwamen 4 uur later dan gepland aan op naar de taxi, ben echt heel benieuwd waar ons hostel is. Ik kreeg al snel mijn antwoord VER van het centrum, we waren er eindeijk en het lijkt wel gewoon een huis, ik hoop maar dat we goed zitten. Ja dat gelukkig wel 1 klein probleempje onze boeking was er niet, ja kan maar minimaal 3 dagen van te voren boeken, Ongelovenlijk hoe kan die freaking site dan mijn boeking en depostit accepteren???? naja wij met de eigenaar praten en de enige oplossing was in hun appartement slapen met z'n 5e in 4 bedden...can you belive that en er kon niet eens een beetje korting van af 1, de mexicaan hielp me niet en 2 mijn spaans is nog niet helemaal zo dat ik een zware onderhandeling kan winnen:( Nou iedereen wilde zich opfrissen bla bla langzaam verdween onze dag...eindelijk we waren klaar om te gaan lopend want we zijn in argentinie en daar heb je muntjes nodig voor de bus en die hadden we niet. verassing;)
Het was dus best een flinke wandeling super grappig we lopen door een park en een groepe mensen schreeuwt opeens iets over mexico zijn het ook mexicanen uit chili wij even vrienden worden maar al snel gingen we allebij een andere kant op....aangekomen in de stad was veel dicht en wij moesten een geld wissel kantoor vinden voor jackie die alleen maar dollars bij zich had, newsflash dit in amerika niet, onderweg langs een schatig markje gekomen met allemaal handgemaakte dingetjes, nee ik ben niet weer helemaal los gegaan gewoon een simpel ringetje..toen veder met de missie zoek een wissel kantoor zonder sucses ps alle mexicanen zaten bijna zonder geld want de andere 2 hadden een beetje argentijse pesos en veder alleen maar chileense pesos. Er was wel een chocolade winkel open heel leuk met super grote paaseieren maar we hadden honger en wilde luchen dus we gaan morgen terug om wat lekkers voor thuis te halen, een heerlijke argentijnse steak gegeten en daarna was het eigenijk al heel laat en moesten we richting huis gaan want lopend ging dat nog wel even duren omdat we nog steeds geen muntjes hadden en de mexicanen de paar die we heben ondanks vele waarschuwingen van mij en charis gewoon wilde uitgeven, en ik weet dat ze ons wel hebben verstaan maar luisteren nee hoor...dus wij lopen naar huis 25 blokken of meer dat duurde zo lang....Thuis gingen we ons helemaal mooi maken voor een avond vol met tango spectakel,dat duurde even want de de mexicamen zijn niet zo snel...gelukkig kunnen ik en charissa onze frustratie hier over heel makkelijk kwijt aan elkaar in het nederlands heerlijk:D we waren klaar om te gaan wij met de taxi naar dat tango ding was het er niet??? en we hadden het uit een programma boekje...dus de taxi chaufeur wilde ons natuurlijk maar al te graag nog verder brengen zoals bijvoorbeeld naar een andere tango club...helaas was die show al om 22 uur begongen en konden we niet meet naar binnen toen zijn we helemaal mooi een ijsje gaan eten niet helemaal wat je van een avondje uit verwacht maar wel heel lekker...nu was het tijd om te slapen op een constructie die ik zelf had gemaakt tussen de 2 bedden om een 3e plek te maken..hoop maar dat ik kan slapen.
De volgende ochtend vroeg op, ik heb tot mijn verbazing goed gelapen integenstelling tot jackie want die heeft een slaap probleem die is gewoon elke dag vanaf 5 uur wakker...dit betekend iig geval dat ze wel op tijd klaar was om te ontbijten want jackie heeft nog al wat tijd nodig voor haar haar en make-up(zie foto's)
Wij na het ontbijt de stad in want vadaag is het marktje van gister groter en nat eindelijk geld te hebben gewisselt kan iedereen wat kopen...heel gezellig. ohja ook nog even langs de chocolade winkel voor een paasei(triest maar hele vieze chocola) en mendoza staat bekend om zijn chocola...jak! s'middag wilde we fieten in het park dus wij door de stad daar heen lopen maar eerst komen we door een kleiner park en meteen zien charissa en ik een vreemde kerel en de mexicanen maar foto's maken en neit doorlopen, en ja hoor ons gevoel zat goed hij stond op en liep achter ons aan echt gewoon met bonkend hart gevlucht naar dichtsbijzijnde restaurant en taxi gebeld(doodeng, ik denk echt dat het een heel plan was want er stond aan de overkant een jongen te wachten die pas weg liep nadat de stalker ook weg liep) ok we nemen een taxi weg van die buurt...aangkomen bij het park waar we wilde zijn was het weer akelig stil dus ipv ons geluk te testen door te gaan fietsen zijn me na heel lang wachten met een taxi naar de zoo gegaan. Super leuk een hele wandeling door de zoo ook een paar los lopende dieren ontmoet tuurlijk moet kunnen...
ps in de taxi bood 1 van de mexicanen haar muntjes aan om te betalen terwijl we daarmee naar huis moesten, tuurlijk rond die man het nu naar boven af als je dan dom zegt ohhh nee die mag ik niet geven die zijn voor de bus(je hoort mij en charissa denken waarom doen ze zo dom)
Na de dierentuin tijdens het eten zit opeens een oud huisgeootje van mij ook op ons teras dus wij even overleggen over s'avonds en we gaan gezellig iets samen doen, tot de mexicanen niet meer kunnen want die hadden geen geld meer balen naja ik en charissa toch gegaan, heel blij het was super grappig dat meisje had allemaal jongens vrienden en 1tje was jarig en had een slap verhaal over zijn wond op zijn arm terwijl hij namelijk maar door ging over de gewedige vering als of die fiets de liefde van zijn leven was en wij grappen maken....toch was hij gevallen omdat de leraar had gezegt van snelheid is je vriend, toch kwam er een scherpe bocht aan en wilde hij remmen ja dan val je:( jammer jongen dat het zo moet eindigen tussen jou en je mooie fiets. Toch maar niet mee uit...zodat we morgen uit bed zouden kunnen komen voor de bus.
Zondag ik heb mijn wekker gezet hij gaat af ik verzet hem, blijkbaar niet want we schrikken ons allemaal behalve jackie(want die slaapt niet) wakker om 8 uur(waarom heeft zij ons niet wakker gemaakt) Buenos Aires bus trauma komt weer helemaal boven inpakken, douchen en weg wezen...nou nog netjes optijd, ik haal nog even een ijsje en snoepjes.
In de bus heel veel gelochen met charis genoten van het uitzicht het was toch weer anders dan de vorige keer, ook de inca brug gezien(soort stenen brug maar dan geel van de mineralen) Ook veel geslapen ik was helemaal kapot van al dat lopen en weinig slaap. weer bij de grensovergang duurde lang argentinie-chili is altijd moeilijker, ze zijn heel erg strikt met hun regels. Er was dus tijd voor wat foto's ik 1tje van charissa maken opeens willen alle mexicamen dezelfde foto ik voelde me net een fotograaf. Nog even de laatste uurtjes in de bus en dan zijn we weer thuis:D
heerlijk gerelaxt, huisgenootjes gesproken die ook net terug waren van hun trip, naar het zuiden. iets eten en slapen.....
Bekijk de hele trip op: http://picasaweb.google.com/tamar.dovlatyarian
Tot volgende week
-
14 April 2009 - 07:23
Maaike:
Gelukkig heb jij het net zo naar je zin als wij hier!
Kan jij ook nog even een berichtje op mijn blog doen, hoeft niet bijzonder lang hoor, maar mijn familie laat het deze keer beetje afweten!!
Veel plezier nog in het verre Chili!
xx Maaike -
17 April 2009 - 13:08
Patricia:
Hahaha Echt oude mensen en nit van 25 plus hahaha! ik had dat dierentuin filmpje van charissa gezien die jij had gefilmd haha echt raar man geen hekken daar! nou chica have fun en ik spreek je! BEsito
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley