A la orden reinas
Door: Tamar
Blijf op de hoogte en volg Tamar
15 Januari 2019 | Colombia, Cartagena
We ontmoeten Veronica en gaan met de Metro naar de halte Caribe en lopen naar de noordelijke bus terminal. Op aanraden van Pedro lopen we naar loket 14 voor een kaartje en kan de busreis beginnen. 1e stop La Piedra de peñol. Een gigantische rots in het midden van allemaal kleine meertjes.
We beginnen omhoog te lopen en realiseren ons dat dit niet deel is van de 750 treden van de rots maar het begin om bij de rots te komen. Pfff dat is wel jammer. De rots beklimmen is super raar je moet een trap op waar je in de file staat. Je kan niet voor of achteruit alleen maar langzaam volgen. Een bizare niet avontuurlijke ervaring. Eenmaal boven is het uitzicht het wachten zeker waard. Alle kleuren blauw en groen schitteren in de wateren en eilandjes om ons heen. We eten mango en watermeloen en banen ons een weg door de mensen massa, voordat we aansluiten voor de trap naar beneden. Het is net de IKEA je kan er wel in maar snel naar buiten, ho maar!
We kopen onze kaartjes voor de bus terug want die begint vol te raken en pakken dan een tuk-tuk naar Guatapé. Wow wat een schattig stadjes. Overal plaatjes, kleurtjes en nog kerstversiering. We genieten van het rondlopen en vinden een heel leuk vega restaurant, Hecho con amor Deli. We struinen nog even door het stadje en vinden dan een lief oud mannetje om een bootritje te maken, van het bedrijf Isas servico lancha. Heel gezellig hij verteld bij een paar eilandjes iets en begint dan een hele fotoshoot met ons en de rots. We moeten de rots allemaal op onze hand dragen. Fantastisch z'n blije man. Hij scheurt ook alle andere boten vrolijk voorbij, heerlijk.
Nog een rondje door het schattige stadje, ik wil alles wel fotograferen.
Dan de bus terug naar Medellin. We hebben eigenlijk helemaal geen honger en besluiten wat brood en jamon te kopen in de supermarkt en dat thuis op te eten. Later spreken we af met Veronica en gaan we cocktails drinken bij Hotel Charlee. Een hele gave rooftop bar. Op een gegeven moment worden we uitgenodigd door een groepje Canadese. Sommig zijn wel leuk andere een beetje ballerig. Naja ik heb een leuk gesprek en daarna denken zij dat we samen uitgaan. Nee wij gaan lekker onze eigen weg. Na wat zoeken en lopen gaan we naar huis. Het is toch al wel weer laat.
Even tijd om te relaxen we staan langzaam op, ontbijten langzaam en vertrekken langzaam. Heerlijk. We gaan naar Parc Arví met de kabelbaan. Ongelofelijk hoe hoog je boven de stad uitkomt en hoe groen het daar is. We lopen rond en gaan eten bij een vega restaurant Cable a Tierra. Alles is snoepig. De inrichting maar het mevrouwtje is nog liever. Het begint dat ze het hele menu met een glimlach op ratelt. Je denkt na een zin van 5 min dat ze meerdere keuzes aanbied. Nee hoor je krijgt gewoon alles met thee. Prima goede keus we gaan voor alles. Dan haalt ze een dekentje voor mij want het is best wel fris en een bankje voor onze tassen. Ik ben heel blij met mijn deken :D. We beginnen met pompoensoep en daarna een groente oven baksel, salade met mango en een bakje van banaan met ui en avocado. Alles is zo lekker en smaakvol. Wij zijn blije biggetjes ;).
Char gaat richting de bus om van een zipline af te gaan, en ik blijf nog even zitten met mijn thee. Aan een andere tafel zijn wat touristen gaan zitten en opeens wenkt een van de meisje mij. Eerst denk ik nee joh ik zit prima alleen en dan denk ik weetje wat eigenlijk wel gezelliger. Inderdaad gezellig we praten veel over reizen. Heel inspirerend ik moet nu naar Namibië en het zuidelijke eiland van Nieuw Zeeland. Wow wat een verhalen.
Dan struin ik over de markt, loop in door het park. Of naja een paar bomen want het echte park kan je alleen met een gids bezoeken. Dan zie ik dat ik nog op flightmode sta en dat ik misschien een berichtje van char over het zipline avontuur heb gemist. Idd het kon vandaag niet meer en ze is terug richtig de stad. Hahaha naja dan ga ik ook maar eens terug. Miss heb ik tijd voor de andere kabelbaan voor dat is Char ontmoet bij de nagelsalon. Ummm nee, dat plan verdwijnt als sneeuw voor de zon als ik na de eerste kabelbaan wil overstappen. Complete chaos een horde mensen aan het wachten, rijen voor een kaartje. Opeens begint het om me heen van dit gaat 2 uur duren de kabelbaan staat stil (omg met mensen dus in de karretrjes!!!) Ik vraag maar effe hoe ik dan beneden kom. Met de bus om de hoek. Ik loop een stukje door de wijk en vind een bus. De route is eigenlijk wel heel leuk. Echt door de hele wijk. Je krijgt een kijkje in het dagelijksleven. Het is veel wachten tot je kan werken in de haarsalons en veel relaxen na het werk bij de garages. Eindelijk kom ik na 1 uur aan bij de metro en dan naar huis. We zijn blij om elkaar te zien. Char begon zich zorgen te maken omdat mijn berichten niet doorkwamen. En ik begon te denken wat als zij in z'n karretje zat. De afspraak bij de nagelsalon loopt uit dus we krijgen een wijntje om het wachten aangenaam te maken. Prima.
Onze eerste keus om te eten bij restaurant Carmen zit helemaal vol. Dus Veronica regelt een reververig bij OCI.MDE. het ziet er leuk uit. De cocktails zijn fantastich, ohhh en het eten ook. Een beetje fancy maar vol van smaak. De varkensknie met puree en appel jummy! Vis met miso en octopus met mais puree. We genieten allemaal. Dan willen we uitgaan. Best wel moeilijk eigenlijk om iets leuks te vinden. Waar goede muziek is danst niemand en waar de muziek een beetje saai is dansen een paar mensen. Uiteindelijk geven we Guarida een kans. Het is binnen zo donker hahaha iig dansen er mensen. Jammer dat na 6 liedjes er nog steeds alleen reggaeton uit de speakers komt. We vervelen ons en gaan weer weg. We lopen rond en dan zegt Veronica dat ze moe is en naar huis gaat. We nemen afscheid en speken af dat we elkaar zien als zij in Amsterdam is. Char en ik pakken een taxi naar Social Club een plek voor Salsa. Leuke locatie half buiten maar na 1 dans worden we niet echt meer gevraagd en danst iedereen met zijn eigen partner. Mmmmm....dan ook maar naar huis.
12 jan
Vandaag vliegen we naar Cartagena. Alles gaat heel soepel tot we in plaats van opstijgen weer worden verzocht het vliegtuig te verlaten. Er is een technisch mankement. Ok dan wachten we wel. Eigenlijk wachten heel lang wel 5 uur tot we met een ander vliegtuig kunnen vertrekken. We pakken de taxi naar ons hotel (Hotel boutique La Artilleria) wow prachtig hotel, grote kamer, schoon en met zwembadje op het dak. Veel kunnen we nu niet meer doen dus gaan we eten bij Peru Fusion. Erg lekkere ceviche en sushi, wel een beetje rommig voor onze smaak maar allemaal heel vers en smaakvol. Dan gaan we door naar La Havana. Daar schijn je Salsa te kunnen dansen. We betalen 30.000 om naar binnen te gaan en zien veel volle tafeltjes en geen mensen dansen.....mmmm ok. Yes we spotten een lege tafel voor ons en bestellen een biertje. Het is echt een oud Cubaans huis maar wat vewarrend. Hoe dans je hier dan en waar??!?!?! Gelukkig begint er een live band en staan er veel mensen op om samen te dansen. De band is niet fantastisch maar maakt veel goed met hun enthousiasme. Ook heel fijn dat de voetjes nu van de vloer gaan. We dansen gewoon zelf en praten met wat Jongens uit Australie. We geven hun ook een kleine Salsales voordat we weer naar huis gaan.
Zo we laten de wekker een beetje voor wat het is en genieten van de zon en het zwembad op het dak. Heerlijk ontspannen de laatste dagen. Als we ongeveer zijn weggesmolten gaan de de stad in om iets te drinken en eten. Eerste stop Malanga voor een verfrissend drankje en guacamole. Dan door naar La Cevicheria, Blijkbaar ook ooit bezocht door Anthony Bourdain, dat lijkt mij goed genoeg om ook te gaan zitten. We delen een ceviche en die smaakt goed. Grote stukken stevige en malse vis met een extra kneepje limoen perfect zuur. Erg lekker. We lopen verder door het stadje richtig de free walking tour.
Die begint om 4 uur en onze gids manual wordt liever bij zijn achternaam genoemd. Bibanco. Hij weet heel veel een slaat een berg jaartallen om onze oren....we weten nu alles wat er voor 1800 is gebeurd maar wat gebeurd er nu in de stad en wat zijn de effecten van die tijden op de stad nu. Hier komt geen antwoord op en we zijn eigenlijk wel klaar met de geschiedenisles na 1,5 uur. We scheiden onze wegen en gaan naar Cafe del Mar voor de zonsondergang. Heel leuk! Chille muziek, een biertje en de oranje roze kleurende lucht. Misschien niet de mooiste maar wel een heerlijke ervaring door de muziek. We kletsen met een gay kopel uit New York die ook een paar dagen in Cartagena zijn super gezellig en gaan dan door naar het eten. We eten bij Casa della pasta. We zijn blij om Italiaans in keuken te horen en smikkelen van onze buratta en pasta vongole. Jummy! Dan gaan we opzoek naar een bar of iets anders leuks voor een drankje. We struinen rond en eindigen in de buurt op een plein vol met de lokale jeugd. Hier drinken we en biertje en gaan lekker slapen.
We moeten vroeg op om op tour te gaan naar de Rosario eilanden. We worden om 8:10 opgehaald en naar de haven gebracht. Hier wachten we even tot we mogen instappen en een uur lang varen naar onze bestemming. Het is niet helemaal duidelijk als we aankomen of we ook nog naar andere stranden gaan. Blijkt niet zo te zijn en het resort waar we hebben aangemeerd is ook het strand.....mmmm dat kan vast beter. Dus wik verkennen het eiland een beetje en vragen aan de locals waar er een ander strand is. Helemaal leuk we lopen over het centrale plein en er is hier ook ongeveer niks. De huizen zijn wel wat mooier dan in Bahia Solano. Iedereen is wel weer heel aardig en we vinden een prachtig wit strand om op te relaxen en wat te zwemmen. Dit is op en top genieten.
We lopen terug naar ons resort Isla del Sol en schuiven aan voor de lunch. Beetje droge vis maar de smaak is goed en alles erbij is ook lekker. We sluiten af met mierzoete kokosballen. Dat vind ik eigenlijk wel heel lekker. Dan chillen we aan het zwembad op onze luxe bedjes en zwemmen nog even voordat we weer weg moeten uit het paradijs naar de stad.
Terug in Cartagena gaan we nog liggen bij ons zwembad en ons rustig klaarmaken voor de avond. We beginnen met dinner bij La Mulata. Een leuke plek om lekker Caribisch eten te eten. Veel vis en kokosrijst, jummmm....
Dan lopen we rond en zien een rooftopbar. Altijd leuk! Het zit in het townhouse hotel. De cocktail is niet de beste maar het uitzicht is leuk en de muziek een heerlijke samenvatting van alle jaren 90 hiphop en R&B. Als we besluiten verder te gaan horen we in de lobby meer muziek. Mmmm live zang, prachtig. We vragen waar het vandaan komt en mogen een andere bar in "Members Only" hier nemen ee een andere cocktail (veel beter) en genieten van de muziek. Het is al best laat geworden dus het is weer tijd om naar huis te gaan.
15 jan 2019. Daar is ie dan onze laatste dag hier in Colombia. Het is heel jammer dat we weer weg moeten. We genieten extra van het ontbijt, zwembad en de stad. We lunchen bij Maria Bonita Taqueria Cantina. Fantastische tacos en tostadas. Niet pittig zoals belooft maar wel fris, vol van smaak en sappig. Dan lopen we nog een laatste rondje door de stad voor souveniers, koffie en het versturen van ansichtkaarten. Pfff wat een hel hier. Niemand weet waar het postkantoor is en we willen eigenlijk richtig het vliegveld. We lopen maar rond en rond tot we eindelijk een winkel vinden. Yes :D Nu snel terug naar het hotel en naar het vliegveld.
Tot snel in Nederland
Heel veel liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley