I am a diver

24 november

De boot zelf was niet zo gemakkelijk. Ik werd door waterspetters van het plafond geraakt en een jochie achter me dacht dat het leuk was om tegen mijn stoel aan te trappen en duwen....naja we zijn er en springen bijna meteen een taxi in omdat het regent. Al probeert pap nog even door te onderhandelen tot die meneer ons er bijna weer uitgooit. ik grijp in en hou iedereen rustig en we kunnen vertrekken. We komen aan bij ons hotel Wuthering Hights. Super mooi!!!! 

Nu hebben we honger en gaan we eten bij de buren hotel 1888. Eigenlijk wel heel lekker de kokin voegt namelijk een beetje pit toe aan de gerechten. We relaxen hier een beetje en eten dan weer....hahahah. Dan gaan slapen. 

De volgende ochtend zijn we vroeg wakker en besluiten meteen aan de dag te beginnen. Ontbijt en dan met hulp van de tuinman een bus richting Dumagete terminal. De bus kost echt niks en dan stappen we over naar Dauin. Helemaal soepel. In Dauin zoek ik Sea Explorers een duikschool aangeraden door Chen om te duiken op Apo Island. Nou....blijkt dat ze alleen om 8:30 vertrekken en het is nu 10:00 balen!!!! 

Of niet je kan ook zelf naar het eiland. Ok!? Op de hoofdstraat pakken we een soort jeep bus naar Malatapay waar we een boot kunnen huren naar Apo. We hebben geluk en 4 mensen die bijna wilde vertrekken zien ons aankomen lopen en wachten op ons zodat we met z'n alle een boot kunnen delen..yes dat is een stuk goedkoper (520 pesos pp) we stappen op een vissersboot en wat golven in het gezicht en 40 min later komen we aan. Ik ga meteen naar de duikschool Liberty. Hoera ik kan nog duiken :D ze begint dat het 2 uur kan...oh dat is wel krap de boot gaat om 3 uur terug. Ok dan half 2 of weetje wat 1 uur maar eigenlijk beginnen we al om half 1 want ja ik ben er de spullen zijn er en de divemaster ook. Helemaal top! De duik bij Chapel is geweldig <3 we zien een miljoen vissen, prachtig koraal en een mega grote schildpad. Net zo groot als ik! We zwemmen nog wat rond en gaan dan naar boven. Helemaal blij!

We meeten de rest. Betalen een soort eiland tax (100 peso) en varen terug. We besluiten om met Kristi en Sergei die met ons de boot delen iets te gaan eten in Dumagete. We eindigen bij Lantern. Het eten is vooral heel veel maar niet bijzonder. Het is heel gezellig omdat we onze reis avonturen en tips kunnen uitwisselen. Dan willen we naar huis. De securitygard die ik aan spreek raad ons aan om naar de terminal terug te gaan. Prima hij houd een tri cycle aan we onderhandelen de hele reis en maken grapjes over dat we wel een Filippino prijs willen. Dat lukt uitendelijk. Dan in de rij voor de bus..pff wat een chaos te veel mensen te weinig bussen. Eindelijk mogen we erin. Snel een plekje bemachtigen want je mag niet staan. Wat een grap er stappen nog 30 mensen in die als sardientjes gepropt staan. We gaan op weg en 30 min later duwen we onszelf de bus uit want er zijn alleen maar mensen bijgekomen hahahah. Dan eten we nog een snack met een biertje bij het restaurant naast ons huis. Daar blijkt dat ons ritje voor morgen naar Cebu met een meneer die had aangeboden om mee te rijden. Dan moeten we het maar zelf regelen. 

Nu dat we zelf op pad gaan kunnen we rustig aan doen. Anders hadden we om 4 uur sochtens moeten vertrekken. Wow en ik ben geen ochtend mens. 

We gaan nog even zwemmen op ons privé strand en dan begint het te regen. Echt met bakken uit de lucht. Dan maar inpakken en wachten. Yes droog! Op naar Tampi port daar pakken we de pond naar Bato port. De zee is lekker ruig van al de extra regen. 

We stappen van de boot af en na wat rondvragen over de prijs naar Moalboal alle tuk-tuks vragen 1200 nou dat wordt de bus. Een mevrouw wil haar tuk tuk met ons delen naar het busstation. Percect. 

De bus staat al klaar en brengt ons voor 240 pesos naar Moalboal. Daar aangekomen onderhandelen we een tri-cycle naar ons hostel the pig divers hostel. Van 150 naar 80 :). wow het hostel is super mooi en nieuw. 

We willen een scooter huren en het hostel shutelt ons gratis naar een plekje om dat te regelen. We zijn meteen weer lokal en gaan meteen lunchen. om eerlijk te zijn duurt het al veelste lang en ik heb honger!!! Pap doet langzaam ahhhrrrch... gelukkig is Smooth Cafe heel dichtbij en wordt onze kip shoarma snel gebracht. Erg lekker met huisgemaakte chili saus. Dan gaan we door naar het strand. Nog even zwemmen en zonsondergang kijken. Dan weer eten hahahah. Nu bij Kugita en we nemen sushi. Mmmmm....heel goed gemaakt <3 ik ben weer blij. 

26 november we staan op om 4 uur sochtens....en springen op dw scooter met ons to go ontbijt :). Ruim 2 uur later is het eindelijk licht en komen we aan in Oslob. Het is tijd om walvishaaien te kijken!!! 

We drinken een koffie en kopen een kaartje. Er volgt een toegewijde introductie en dan mogen we naar de volgende wachtruimte. Het is een soort machiene waarin mensen worden verwerkt die graag in het water liggen en walvishaaien tussen de 2 en 6 meter bekijken. He ik meng me er graag in want ze zijn prachtig. We mogen rustig te water en ik wordt half getrapt door een meisje met een go pro. Alles voor de foto. Ik kies een rustiger plekje en aanschouw hoe langzaam er 1,2,3,4 haaien ons voorbij zwemmen. Wow!!!! En dan nog meer zo sierlijk en rustig. Net als de boot meneer roept dat het tijd is komt er een gigantisch walvishaai met zijn mond open op me af..hij draait net voor hij mij raakt de andere kant op maar ik moet me een paar keer verplaatsen om niet door zijn rug of vin geraakt te worden. Ohhh dat is zo gaaf!!!!!!!!!!!! Prachtig om het de grootste vis ter wereld naast me te zien. 

We gaan aan land en maken ons klaar voor de terug tocht. Dat gaat soepel. Een koffie break bij 7-eleven. En dan tanken en door naar het hostel want het begint te regenen. 

Daar chillen we even, brengen de scooter terug en gaan weer sushi eten <3 zelfs pap vond het lekker. Zo de bus naar Cebu City pakken en terug naar ons getto hotel. Dat gaat heel soepel een bolle taxi chauffeur die me een beetje doet denken aan een verkoper van taartjes in Belize. Die vroeg ook zijn klanten om naar hem toe te komen door te wenken....hahah. 

Vanuit het guesthouse gaan we op zoek naar eten. De entreestraat van de getto bied voldoende opties en we kiezen voor vis van de bbq met noodles en boontjes. Het is net fastfood alles in potie zakjes. We lopen terug en eten het op ons dakterras op. Eigenlijk het lekkerste Filippijnse eten wat we hebben gegeten. Nu is de dag lang genoeg geweest en gaan we slapen.

Goedemorgen :) het is een van onze laatate dagen. Pap is eerder wakken en bevriend een Canadees/Filippijnse vrouw. Super lief ze heet Geralyn en bied aan om ons mee te nemen voor de lunch. Ze wil naar een zaakje uit haar jeugd waar ze Lechon verkopen (knapperige buikspek) natuurlijk willen wij mee en haar jeugdsentiment delen. 

We gaan eerst zelf rond lopen en zien haar zo om 14 uur. We pakken een taxi naar de wijk Lenbogan. Haar oude wijk. We komen aan bij Alego's Lechon shop. Waar je blijkbaar in de rij moet staan voordat ze open gaan. We melden ons aan bij een meneer en zeggen dat als hij als 1e is wij als 2e zijn. We we gaan op een soort speelveld een biertje drinken. G vind het allemaal maar interessant dat we dat durven en doen. 

We gaan snel terug en zien de big aankomen bij de winkel. Hij wordt losgemaakt en op een hakblok gelegd. De meneer achter de bali neemt geen halve maatregelen en begint te hakken net een groot mes. Ik wordt zelfs geraakt door de spetters..... we krijgen onze portie en pakken een taxi naar huis via een marktje waar we hanging rice kopen. Een soort rijst in pakketjes. 

Terug in het guesthouse genieten we van onze maaltijd en kletsen we nog een tijdje met G. Tijd om te verkassen richting het vliegveld. Ik heb iets simpels geboekt en dan krijg je dat ook. Bijna niet te vinden en met een wasbak zonder afvoer. Wel met vriendelijke mensen die vervoer voor ons naar het vliegveld regelen. En ons zelfs de volgende dag wat broodjes en koffie geven om 5 uur sochtens. Tijd voor onze vlucht naat Manilla. 

Pff een beetje vies en moe komen we bij ons laatste hotel Lub'd (taxi was 440). Helaas mogen we nog niet inchecken. Dan maar de stad in. Eerst koffie bij de 7-eleven en een nieuwe aansteker voor pap. Ze hebben hem weer afgepakt :( krijgen we nog bijna een boete ook want eigenlijk mag je nergens roken behalve in speciale ruimtes. Shit!! Snel doen alsof het onze 1e dag is. Door met de echte planning. Vandaag ontdekken we Chinatown. Er is een boot aan de overkant die daar heen gaat en als je het verkeer in de stad ziet lijkt dat een chill idee. Helaas gesloten vanwege onderhoud. De president komt ze inspecteren dus zijn ze dicht...dan wordt het toch ov. De Jeepneey het gaat eigenlijk vrij voorspoedig en we komen aan bij een kerk in Chinatown. We lopen rond enorm druk en vol met Chinese geluksspullen en stenen. Dan zoeken we een tempel. Die blijkt in een gebouw op de 3e verdieping in een vage steeg te zijn. Nou zeker off the beaten track hahahaha.

De rest is niet zo spannend dus lunchen we bij Dong Bei dumplings. Hand gemaakt en erg lekker alleen geen variatie alleen varken met lente ui. We delen de tafel met een nieuwsgierig koppel die zo veder hun bruiloft gaan plannen. Heel gezellig. Dan pakken we de Jeepneey terug. We staan in de 2e straat al verschrikkelijk vast. 30 min over 2 km. Zijn we weer terug bij hetzelfde plein :( naja we blijven rustig zitten en besteden de volgende 50 min ook in de file. Dan stappen we uit voor wat souverniers. En door naar de volgende Jeepneey. Het werkt heel leuk iedereen geeft gewoon wat geld door naar de chauffeur en vaak voor 10-20 peso mag je mee. Dat is ongeveer 20 cent in NL. We worden nog een keer over en staan weer voor eeuwig vast. Maar dat hoort erbij. 

Eindelijk terug in het hotel en opfrissen. Dan gaan we weer op zoek naar eten en eindigen bij North park. Erg lekker Chinees eten. We kijken bij de buren af wat we moeten bestellen. We sluiten onze laatste avond af met een biertje op het dakterras van ons hotel. 

Zo onze laatste dag. We ontbijten bij het hotel al is het net avondeten met alle noodles, rijst, en gefrituurde vis. Dan pakken we de Jeepneey om Yanti en haar man te ontmoeten in hun huis. Zij wonen in BGC een beetje het expat gedeelte van de stad. We melden ons aan bij de balie en mogen dan naar boven. Wow Yanty haar huis is een plaatje uit een film met een prachtig uitzicht op de 50st verdieping. We drinken koffie en gaan dan op pad. Ze laat ons de Amerikaans begraafplaats zien een overblijfsel van de Amerikaanse tijd in de Filippijnen. Heel netjes en groot. Dan ontdekken we haar wijk verder en drinken limonade. Als laatste eten we bij Wildflower Cafe. Erg lekker pasta en broodjes. Niet echt lokaal maar goed de tijd gaat toch iets sneller dan we dachten. Dus Yanty besteld een taxi en ze trakteeren ons op de lunch. Super lief! Dan snel naar het hotel. Afspreken dat de chauffeur ons ook meeneemt naar het vliegveld. Perfect! We pakken de tassen en schieten een beetje op want de tijd gaat nog steeds snel. Gelukkig op tijd overal doorheen. Dan als we ons laatste geld willen uitgeven worden de laatste passagiers geroepen voor onze vlucht. Ok laat maar op naar het vliegtuig en opweg naar huis. 

Dat was ons avontuur. Erg genoten van alles wat we hebben gedaan en veel leuke herinneringen gemaakt. 

Liefs, 

Tamar