Super vriendelijke mensen

Dag 1 (26 dec) vertrek vanuit schiphol. Prima vlucht, heerlijk luxe direct. We pakken een Taxi via Tappsie naar ons appartement/hotel (soy local) in de mooie Parc 93 buurt. We lopen rond en gaan later eten in een hele dure buurt we eten bij Osk Peru. Het is heel mooi, de bediening goed. We wilde nooit meer weg nadat we de octopus met juca en salsa hadden gegeten. OMG! het was zo mals, fris en vol van smaak.

We liepen terug door de straten die bol staan van de kerstversiering. More is more ;) heerlijk om te zien.

Lekker slapen on ons eigen tweepersoons bed. De volgende dag zou het ontbijt naar onze onze kamer gebracht worden. Toen we dat om 7 uur bestelde bij het hotel gaven ze aan dat het er rond 10 uur zou zijn. Ok??? Beetje raar want het was een super simpel ontbijt maar ze hadden echt tot half 11 nodig om het te regelen. Het is dat we aan het chillen waren maar dat was niet ok. De andere dagen ging het veel beter, als je eerder bestelt ben je eerder aan de beurt.

Wij gaan na ons ontbijt lekker de stad in. Eerst naar het Candelária gebied met de bus. Die dropt ons een beetje down town en we zitten meteen in de drukte van verkopen en paspoppen met een gigantische kont. We bezoeken het Boteró museum. Die man had humor, het schilderde alles te dik. Mensen, bananen en gitaren. We zagen ook wat hedendaagse Boteró maar dat waren bolle echte mensen. Fijn dat ze zich zo kunstig opstellen. Verder door de straten gelopen en toen de taxi gepakt naar een plekje voor de lunch. Salvo Patria, heel hip plekje. We delen een broodje met veel groente en gefrituurde inktvis. We nemen een lekkere koffie, heel fruitig. Dan vragen we hoe we terug 9 gaan. De ober raad eenTaxi aan of lopen. Want geen enkele toerist neemt de bus.....nou wij hebben al in de bus gezeten en dat was echt prima. Om toch voor wat afwisseling te gaan lopen we terug door Chapinero. Gezellig wijkje met veel eten. Thuis aangekomen zijn we iets later dan gedacht dus extreem chillen zit er niet in. Die avond gaan we namelijk naar een restaurant, Andres carne de Res, wat bijna op de Efteling lijkt qua versiering en entertainment. Het originele restaurant ligt buiten de stad en het kost ons door het verkeer meer dan 2 uur om er te komen. De taxi chauffeur mag namelijk de stad niet uit omdat hij een bepaalde toesteming niet heeft dus hij zet ons op de bus. Wel heel lief hij wacht met ons tot de bus er is en we veilig weg rijden.

Het restaurant bezoek was het wel meer dan waard. Lekker gegeten en gedanst want ja er was een dansvloer. Terug een taxi met een hele vriendelijke chauffeur die ons alle highlights van Colombia verteld. Alleen hebben we nu geen tijd om alles te zien. Voor de volgende keer MOETEN we naar San Andres eiland.

29 december, we vliegen vandaag naar Cali. Na een hele korte vlucht 30 min, ze konden niet eens iedereen te drinken geven. Wel dapper geprobeerd. Cali is een stuk tropischer en de geur komt je direct na het uitstappen tegemoet.

We pakken een taxi naar ons hotel (COP 54000) we hebben besloten om voor luxe te gaan en verblijven in het InterContinental. Het zwembad is heerlijk en de lobby heel mooi. De kamer is een beetje klein maar dat mag de pret niet drukken. We beelden ons in dat hier een hele soapserie plaatsvind. Rijke mannen met jonge (plastisch verbeterde) vrouwen en mannen met plastic tassen vol met cash geld. Als laatste een zakenman waarvan iedereen zenuwachtig werd. Zijn dit allemaal wel onschuldige mensen......

Wij hebben honger en gaan eten op het terras. De cocos limonade is een echte winnaar zo fris, romig en tropisch. We gaan naar de kamer en kleden ons om het is hier HEET! 36 graden :/. Dan gaan we de buurt verkennen. Het lijkt eerst een beetje onguur omdat alles op een heuvel is gebouwd en er weinig mensen op staat lopen. Deze rust is direct voorbij wanneer we het park bereiken waar de San Antonio kerk in staat. Dit is de place to be. Iedereen drinkt, zit, verkoopt en laat zijn hondje uit. We dwalen nog een beetje verder en gaan naar de Feria de Cali. Er is een stuk op de snelweg afgesloten waar er op twee podia live salsa en latin muziek concerten worden gegeven. Het is hier heel gewoon dat je zelf een instrument meeneemt naar een concert. Mmmm ok voor ons wel bijzonder en ook interessant dat 1 van deze instrumenten een luide koebel is.

We genieten van de avond met wat cevice, onrijpe mango met zout en limoen en een broodje chorizoworst. Wel jammer dat niet iedereen danst en dat als er dan gedanst wordt zijn het stelletjes. Helaas voor ons zit er geen gezamelijke dans in. De vrouwen hier vinden het veelste spannend dat twee prachtige Nederlandse vrouwen met hun man zouden dansen. We gaan naar huis met de taxi.

We worden wakker, ontbijten en ploffen als twee luxe paardjes bij het zwembad neer. Heerlijk! Zwemmen, chillen, lezen en rond kijken. Ook laten we een manicure en pedicure doen. Wat hebben we daarna mooie voetjes. Rond een uur of 2 hebben wij het wel gezien en gaan we naar buiten voor de lunch. We eten bij Welcome. Een sushibar, vriendelijke bediening en redelijk eten. Niks bijzonders. We lopen verder door San Antonio en het is allemaal erg schattig. We gaan met een biertje in het park zitten wat overigens overstroomt van de kerstversiering. Ook boeken we voor morgen dansles bij Arrebato Caleña. Hier spreken we met een leuke vrouw die ons voorsteld om mogen voor oud en nieuw mee te gaan naar een theater/bar voor oud en nieuw. Savonds eten we bij een Italiaan (la diva) en drinken we een cocktail. Niet de beste maar het blije hoofd van de ober was geweldig. Hij was helemaal trots op zijn drankjes.

We slapen lekker en gaan weer naar het zwembad. We gaan iets eerder weg om ook wat van de stad te zien. We lopen eerst door San Antonio en gaan lunchen bij Domingo mercado de Vereda. Een prachtige plek met veel zorg en aandacht in gericht tot een ontspannen paradijs. De pulled pork was heerlijk gekruid en sappig. De andere onderdelen waren allemaal een beetje droog en krokant. Het miste duidelijk een salsa of guacamole....

We besluiten ook om een nieuw deel van de stad te ontdekken. Eigenlijk het down town gebied...het was even heel anders dan onze rustige wijk. Meer zwervers en mensen uitgeteld op staat. Natuurlijk ook veel aandacht vanuit de autos want het staat ongeveer de hele tijd vast. Lopend ga je er zo voorbij. We lopen tot aan de Ermita kerk die wel heel mooi is. Lichtblauw met wit en goed onderhouden. We banen ons terug via de kerstverlichting en gaan naar onze dansles.

Pffff dat was heel leuk maar ook heel moeilijk. Salsa Caleña is heel snel voeten werk en een paar andere pasjes, dinos. Ik voelde me een beetje akward want dan gaat het opeens alleen over jou en hoe je het doet. Totale black out van hoe je salsa danst :/ gelukkig kon ik het ongemakkelijk weg lachen.

Terug naar huis om ons klaar te maken om afscheid te nemen van 2018. Jezus wat is dat snel gegaan. Een bewogen jaar met heel veel highlights en persoonlijk ook wat moeilijkere momenten. Wel heel veel zin in 2019. Het begint iig goed in het buitenland. En niet zomaar het begint in het 75st land dat ik in mijn leven heb bezocht ^^

We gaan met een interessant groepje mensen naar La Mulata een echt jaren 40 theater gevoel. Zwart/Wit geblokte vloer en veel versiering. De zweedse jongen was wel leuk om mee te praten en later ook dansen. De Franse jongen had het zo niet naar zin omdat hij niet kan dansen en niet echt wist wat hij moest doen. En oude Duitse was een beetje vreemd om te beginnen maar was naast ons de enige die er iets van probeerde te maken.

Net voor het nieuwe jaar was er een fantastische dansshow door Swing Latino. Voor wie ze niet kent ze hebben gedanst met Jennifer Lopez en zijn 3e geworden in een Amerikaanse dansshow. De dames vlogen door de lucht en de voetjes gingen razendsnel te keer. Toen proosten met Char en dan is het 2019!

We dansen nog een paar keer met de jongens die we mee hebben maar hun niveau laat nog wat te wensen over. Char en ik dansen ook mee in de groeps choreo. Verder zijn het alleen families die hier zijn gekomen om te eten en te pronken met over de top outfits van bloot tot gala. De families dansen alleen met elkaar dus na een tijdje zijn wij het zat en gaan naar huis.

1 jan 2019
We gaan nog een laatste keer naar het zwembad en gaan lunchen bij Sushi Market. Dat smaakte heel goed. We bestelde bijna tegen beter weten in een Vega sushi roll, die bleek heerlijk. Vol van smaak en combinaties van knapperig, fris en zoutig. Dat sluit onze Cali ervaring af we pakken onze spullen en gaan naar het busstation.

Hier pakken we de bus naar Armenië (hoe toevallig?!) Het land Armenië is wel een stuk interessanter dan wat we vanuit de bus zien. Char verteld wel dat zij de vorige keer relaxt had rondgelopen en het goudmuseum had gezocht. Even terug naar de bus. OMG heet er kon geen raam open het was 36 graden en de airco waa stuk. We waren gebraden kippetjes tegen de tijd dat we eruit mochten. We vervolgen onze weg naar Salento, gelukkig koelt het af en heeft de 2e bus ramen die open gaan. De hele reis duurt z'n 6 uur.

Salento is heel schatig en vol met kleurige huisjes, restaurantjes en winkels. We vallen van de ene feria (feest) in de ander morgen gaan ze in Salento los. We verblijven in El Viajero. Kamer is fantastisch groot en schoon. Het uitzicht to die for. Alleen het ontbijt blijkt vrij basic. Als pre party staan de foodtrucks op het centrale plein en eten we forrel en bandeja paisa (nationale gerecht van Colombia met rijst, bonen, varkensworst, krokante spek en bakbanaan) we praten met een Ests meisje uit onze bus en besluiten nog een drankje te drinken bij Kafe de Alma. Zo schattig een soort half open terras patio en overal lichtjes. Mijn Mojito was perfect! En dat voor iets wat je dan uit een jampot drinkt. Tijd om naar huis te gaan en te slapen.

Vandaag gaan we naar de Cocora valley. Dit is een prachtig natuurgebied dat vol staat met de hoogste palmbomen ter wereld. Wax palmbomen die wel 60-70 meter hoog kunnen worden. Als slanke sprietjes geplaatst in een Salvador Dalí wereld staan ze overal. Verder kan je een flinke wandeling afleggen van 14km dan stijg je eerst boven de vallei uit om vervolgens tijdens de lunch in de kolibrie hoek betoverd te worden door verschillende soorten kolibrie. Dan lopen we naar beneden. Het is best een hobbelig pad met veel hoogte verschillen. Het is best wel zoeken naar de juiste weg. Blijkt dat wij gewoon de rivier moeten volgen en alle bruggetjes moeten oversteken. Dan de reis terug, geen echte organisatie en de rij met wachtende mensen wordt alleen maar langer. Dan moet je wel geduldig wachten want er is niks wat we kunnen doen. Terug in het drop gaan we nog wat eten en dan naar huis.

Daarmee sluit ik de eerste week Colombia af. Een fantastische bestemming om als 75st land te bezoeken :D