Wij zien ook eens wat! ;)

Hallo lezers,

Het avontuur heeft de afgelopen dagen niet stil gestaan. We beginnen terug in Amed aan de oostkust van Bali.

17 februari, we worden wakken en vragen om ontbijt aan het strand. Geen probleem :) we wachten het af en ze komt naar buiten met sap, fruitsalade, een omelet en pannenkoek. Wow zo veel en heel lekker. Tijdens ons ontbijt zien we op het strand de vissers terugkomen met de vangst van vandaag.

De eigenaar komt lang voor een praatje en na wat geklets komen we op ons plan voor vandaag snorkelen. Hij zegt weet je wat mijn zoom gaat jullie rijden naar de plekken en dan snorkelen jullie zelf. Dat is veel goedkoper dan z'n dure tour. Top, voor 200.000 zijn wij een paar uur zoet. We stappen in en de foute muziek van 5 jaar geleden knalt uit de speaker....super leuk.

Onze eerste stop is the Japanees schipreck. Hij wijst het water in en wij snorkelen braaf naar waar hij wees...we zwemmen verder en verder maar geen schip te zien. Wel vissen en een beetje dood koraal. We dobberen rond en komen dan bij een zwarte boei. En ja hoor recht daaronder zit het gezonken schip.....zeg dat dan :s heel gaaf om te zien met zeewier en koraal er helemaal overheen.

Tijd voor stop 2: tempel coral bay. Hier gaan we te water met een missie, het vinden van Nemo de clownfish. Het koraal is hier wel veel diverser en we zien heel veel verschillende soorten en maten vis. En een grote blauwe zeester. Zonder Nemo komen we het water uit om iets te eten.

Dan maar even langs huis want het is best wel heet geworden. We krijgen na een tijdje zelfs een sapje van het meisje wat er werkt om af te koelen. Dan doen we een kleine zoektocht naar een internetcafé maar dat is zo 2013...iedereen zoekt tegenwoordig alles op met hun eigen smartphone. Dan gaan we maar bloggen vanaf de telefoon om mee te gaan met onze tijd.

Rond 5 uur geven we het snorkelen een 2e kans. We gaam terug maar de tempel baai, tussen 2 grote bomen, want we hebben met het hostel overlegt en iedereen zegt dat we daar Nemo echt gaan vinden.

We zwemmen rond, echt heel mooi. Net als we verschropelde oma vingers hebben willen we het water uit zonder Nemo....komen we zijn broer tegen de lange clownfish :D super leuk!!!!

We genieten van onze mini overwinning en gaan een cocktail drinken bij Baracuda. Daar kan je echt heerlijk zitten op een verhoging waarbij je de zee op kijkt. Later s'avonds eten we bij Warung Celagi. De volgorde van onze bestelling klopt van geen kanten... eerst hoofd dan drankjes en dan het voorgerecht. De bediening vind het grappig en wij vinden het prima want het eten is heerlijk! Vis gestoomd in bananenblad (Pepes Ikan), Gado-Gado en zelfs Pisang goreng.

Terug thuis moeten we even een strijd met een kakkerlak aan, jak! Hanna vangt hem heel dapper onder een theekopje of naja het meeste ervan. Hij is onthoofd maar niet dood :/ we sprayen hem met haarlak en anti mug...maar hij blijft actief. Dan schuiven we het kopje naar het balkon en zetten er een waterfles op en hopen dat hij daar vanacht blijft. Pfff...ongestoord slapen.

Vandaag worden we opgehaald om per boot (Amed Sea Express) naar Gili Trawangan te gaan. Jaaa op de plaatjes een klein paradijs.

Het duurt ongeveer 1uur langer om de boot met mensen en baggage te vullen. Maar dan gaan we ook op pad. Gelukkig willen een paar mensen op het dak want een Franse vrouw claimt gewoon een heel bankje waar 2-3 mensen kunnen zitten, ok heel normaal.

We komen aan en het water en zand ziet er inderdaad prachtig uit! We lopen naar ons Hostel La Boheme Sister. We worden heel vriendelijk ontvangen er is zelfs een welkomstdrankje ( water) hahahah toch leuk geprobeerd. We krijgen een prive kamer, heerlijk. Dan gaan we meteen op het strand af....heerlijk zwemmen en zonnen. Hongerig gaan we naar Cafe Kayu en eten een geweldige biologische lunch. Ze hebben hier alles wat bij ons hip en gezond is. We verkennen het eiland wat meer en dan het hostel ook. Het is eigenlijk een soort Pipi Langkous bouwval met veel kleur en gezelligheid. De eigenaar is een Franseman die helemaal dol is op het cijfer 1, 681 volgens hem zit de wereld er vol mee en kan je als je wilt het zelfs herleiden tot de Piramides in Egypte. Top info :)

Wij vinden het wel tijd om te eten. Het wordt cafe Pituy. Super schattig klein tuintje met verhogingen. De bediening is enthousiast en het eten veganistisch maar ZO GOED!!! we eten tofu cevice, rijstpapier rolletjes met oesterzwam en rode curry pompoenwarp. Het dessert van pompoencake is iets minder maar nog steeds lekker. We lopen 1 min terug naar het hostel, ideaal. We gaan een beetje optijd naar bed maar om half 12 valt de stroom uit op het hele eiland :((( dat wordt een hete nacht. ...we slapen wel maar iedereen is rond 7 uur wel al op.

We bakken onze eigen pannenkoeken en gaan mee op de snorkelingtour (125.000) In 3 stops bezoeken we alle 3 de Gili's. We zie heel veel vissen en bij de 2e stop ook heel mooi koraal. Zwierig en gekleurt.

We lunchen op Gili Air en maken dan nog een 3e stop.We hebben geluk we vinden ook Nemo's oom. Weer een ander soort clownfish. Jaaa :) ok andere zien schijnbaar een zeeschildpad dat was ook leuk geweest maar wij zijn heel blij met ons uitje. Ohhh nog heel leuk we hebben denk ik 5 Aziaten aan boord die niet kunnen zwemmen dus met een reddingsvest gaan zijn met z'n alle aan de boot hangen en aan elkaar. Volgens mij levens gevaarlijk en je ziet ook nog eens niks maar ze zijn heel druk met elkaar half verdrinken. Daarbij is de boot echt voorbij vol afgeladen ong 40 mensen in een vissersboot. Tevens hebben we vrienden gemaakt met een Portugees die 5 kwartier in een uur lult en dol is op zijn eigen mening.

We komen veilig terug in onze haven. We gaan bij het hostel pannekoeken eten (dat mag de hele dag) en proberen te shoppen. Maar het eiland heeft alleen onbeschrijfelijk dure boutique winkels, niet echt de souvenirs waar wij naar op zoek waren. Dan maar een deal scoren op een boot kaartje naar Nusa Lembongan bij Lombok Trans. Het is druk zoeken maar de prijs is redelijk vast. We krijgen er wel wat vanaf en voor 500.000 worden we naar Nusa Lembongan gebracht en later naar Sanur en per auto naar Nusa Dua. Dus dat is eigenlijk wel prima.

Ohja de stroom is gelukkig weer terug na 18 uur weg te zijn geweest. Dat is echt heel lang....al gaat er meer dan je denkt gewoon door zonder stroom...behalve pinnen om geld te hebben voor de bootkaatjes dus wij zijn blij dat het weer werkt.

We lopen naar de west kant van het eiland voor de zonsondergang. Die laat lang op zich wachten en eigen is het een beetje verlaten we besluiten voor het donker wordt onze strandplek in te ruilen voor een cafe op palen met een lekkere bintang.

Voor het eten gaan we terug naar cafe Pituy, dat was zo leuk. En het is weer genieten :D

20 februari, we worden wakker met dezelfde verassing als gister een stervende kakkerlak in onze kamer in de hoek. We roepen weer iemand om hem weg te halen. We blijven nu zo cool ondanks dat we het vies vinden.

Het hostel is zowiezo wel bijzonder want bijna geen 1 deur kan dicht geen wc, douch of kamer deur. Dus voor het douchen besluiten we te kiezen voor de zee en dat is heerlijk.

We lunchen optijd bij Cafe kayu dat was toch ook wel goed en de rest ziet er gewoon minder leuk uit. Om 1:45 hebben we de speedboot (Scoot III) En dat gaat gesmeerd. Als in een vliegtuig krijgen we veiligheidsinstructie. De kapitein had zo uit Miami Vice kunnen komen...maar het leukste is dat we dolfijnen zien. WOW gewoon naast de boot ze zwemmen en springen. Zo zien wij ook eens wat. Ze beloven ons hier altijs veel maar dan zien wij nooit de highlight. Nu wel :D

Heel lux we worden zelfs naar onze accomodatie gebracht. We slapen bij Warisan Villa. Echt heel mooi . Prachtige huisjes maken samen het hele hotel. We krijgen weer een welkoms drankje en krijgen de gigantische kamer met hemelbed te zien. Zelfs de openlucht badkamer waar we een beetje tegenop zagen is pure luxe. We hebben het heet en gaan meteen het zwembad in.

Dan roept de eigenaar ons. Het is vanavond feest, Kulingan. Dit is de laatste dag na 10 dagen feest waarbij de goden op bezoek komen. Na vandaag gaan ze weer weg. We vragen hoelaat we weg moeten oh ja straks. Prima dan zwemmen we verder...10 min later komt hij weer en wijst heel blij naar de sarongs die hij voor ons heeft. Ahhh opeens moeten we echt nu gaan. Ok we kleden ons snel aan en melden ons bij de receptie. Daar krijgen we van een mevrouw allebei een sarong met sjaaltje aangemeten. Super gaaf en we begeven ons naar het dorpplein samen met alle andere eiland bewoners. Ze zien er bijna allemaal prachtig uit. Heel veel kleur en kant. We gaan op een stoepje zitten schuin tegenover de band. Langzaam komt het op gaan steeds meer mensen komen last minute aanzetten en gaan allemaal op hun slippers zitten. Best slim dan hoef je niet op de grond.

Dan slaat de muziek aan. Het begint met de goede geesten. Vier jongens met een masker dansen elegant. Dan komen er twee met een roodmasker, het kwaad. Er ontstaat een dans gevecht waarbij het goede overwint. Nu volgt een reuze hond /draak die danst druk en komt dichterbij het publiek. 3 oudere komen naar voren en kalmeren hem met een offer en wierrook. Ook de hond/draak gaat van toneel. Nu is het tijd voor de duivel een soort yeti schreeuwt de hele boel bij elkaar en rent en danst rond. Ook dit figuur kalmeert wat zodra er een matje wordt uitgespreid waarom hij kan zitten. Dat doet hij ook met een doekje als een soort roodkapje over zijn hoofd. Dan komt een 2e duivel ten toneel. Die doet een beetje hetzelfde, beide worden ze verjaagt door de hond/draak. Nu wordt het echt spannend de muziek klengelt lekker verder en links en rechts van ons raken mensen in trans. Super bizar je hoort een schreew en dan springt iemand wild op en afhankelijk van zijn bui moet je door een hele groep vast gehouden worden omdat je anders te wild met je armen maait. Een andere vrouw is gewoon gaan staan en danst vol passie Indonesisch dans. Tot zelfs niks vermoedend de vrouw voor ons verandert van een leuke buur in een bezetenen. Ik heb dit echt nooit gelooft maar ja zien doet geloven. We verplaatsen ons langzaam terug. Het feest loopt af dat alle mensen in een trans verzamelt worden in stortten en met wierook en bloemwater weer wakker worden gemaakt. Al met al een hele bijzondere avond. We gaan snel terug naar huis om te eten. Ervaringen maken je hongerig. Heerlijke nasi en een flinke portie. Dat gaat er goed in.

21 februari, we staan op en na het ontbijt pakken we de scooter. Die we misschien gratis mogen de hotel eigenaar was druk met zichzelf aan het onderhandelen. Dat is echt het ideale transport op dit kleine eiland. Hanna is onze stoere chauffeur en we verkennen het hele eiland. We zwemmen op het andere eiland Nusa Ceningan. Maar het hoogte punt was devils tear. Een natuur attractie, hier knalt de zee zo hard op de rotsen dat het water alle kanten op spuit. Super mooi!!! Dan kijken we naar de zee en opeens zien we een kopje boven water. Omg! ! Een zeeschildpad heel gaaf. Hij kijkt ons even aan en verdwijnt dan weer in de diepte. We blijven kijken en zien er echt een paar :D

Terug naar het andere eiland hier kom je door een nog al gammele brug over te steken. Natuurlijk doet iedereen dit ook op de scooter (wij niet) en er staat expliciet max 2 scooters per keer, dus dan gaan ze er hier gewoon met 5-8 tegelijkertijd op. 1 locale scooter is de toeristen zat en de volle 150 meter houd hij zijn toeter ingedrukt en gaat ervanuit dat de toeristen aan de kant gaan....prima.

Later scooteren we maar Warung Putu. Heel leuk plekje aan het water met super lieve mensen! En niet te vergeten heel goed eten. Vooral de rendang is heerlijk. Terug thuis tutten we een beetje met een gezichtsmasker en pakken onze backpack in.

Morgen gaan we weer richting het grote eiland Bali.

Tot het volgende verhaal