Miss Miss Taxi Taxi - Reisverslag uit Jogjakarta, Indonesië van Tamar - WaarBenJij.nu Miss Miss Taxi Taxi - Reisverslag uit Jogjakarta, Indonesië van Tamar - WaarBenJij.nu

Miss Miss Taxi Taxi

Door: Tamar Dovlatyarian

Blijf op de hoogte en volg Tamar

11 Februari 2016 | Indonesië, Jogjakarta

Welkom of selamat datang in Indonesie :)

Ik heb niet echt geslapen door de nachtvlucht en maak gebruik van de Grieken om transport te delen naar Ubud. Mijn eerste bestemming op Bali.

Het land is meteen mooi, overal tempeltjes en beelden. Ok, ook heel veel verkeer. voor 400.000 Roepia gaan we op pad (het is iets duurder doordat het een mini-van is) We komen aan ik neem afscheid en loop richting ons hostel In da Lodge. Ik ben nog maar net binnen en Hanna heeft me al gevonden JEEHHH:D:D We checken-in. Ik krijg het goorste kussen ooit en loop naar de receptie om deze te ruilen. Ze gaan het regelen, zeggen ze (Het Engels is hier niet al te best dus je weet niet echt of ze je goed begrijpen)

Ik heb honger van al dat reizen en we strijken neer bij Biah Biah. De eerste indruk van het Indonesiche eten is gelegd en goed. Wij hebben genoeg om over bij te praten en om te praten over onze reisplannen. Heerlijk :)

Ubud is druk maar mooi, midden in het groen van de rijstvelden en vol met tempeltjes. Nu is het extra mooi, er komt een festival aan en hiervoor hebben ze de straten vol met versierde palen. Oh en na het festival vieren ze dat ze het gevierd hebben. Dat is toch geniaal 2x feest. Ga ik ook doen voor mijn verjaardag ;)

We nemen bij de coco winkel nog een cocos drankje, beetje bizar met jelly maar ook wel lekker. De Taxi, Taxi mannetjes vragen ons veel en vaak, maar ze worden steeds weer afgewezen door ons. Je loopt gewoon 5 meter en 5 mensen bieden hun taxi aan.

We zwemmen bij het hostel en ik kan Niek eindelijk even echt bellen....of zolang de verbinding het doet. We doen wat onderzoek voor onze reis en gaan dan naar buiten om te eten. We gaan zitten bij Warung (Indonesisch eetcafe) Sisi Garung. Hanna en ik delen de rendag en nasi goreng, ohhh zo lekker!

Tijd om wat slaap in te halen.

8 februari

We staan op ontbijten met een banannenpannenkoek en vragen het hotel naar vervoer richting Tempel Gunun Kawi. Ja kan maar voor 250.000 roepia, dat vinden we duur. Kijken wat voor prijs we op straat kunnen krijgen. De 2e taxi taxi man stopt ons en vraag naar onze bestemming. Ah de tempel dat kost 250.000 nee meneer dat is niet goed genoeg. Voor 150.000 gaan we mee...neee dat is wel heel weinig zegt hij. Hij wijst naar zijn mooie auto (echt luxe) Ok 180.000 hij probeert 200.000, wij lopen weg en hij roept ons terug en we vertrekken voor 180.000 :D

Prachtige route door de rijstvelden. We komen aan en worden overspoelt met sarong verkopers. Iedereen wil je er een verkopen, wij slaan vriendelijk af en lopen naar de ticket office. voor 15.000 mogen we naar binnen, dat is echt 1 euro.

We krijgen al blijk van welkom (zonder tegen verwachtig) een leuk rood sjaaltje om geknoopt, leuk. We dalen af naar de eerste tempel. Helemaal uit de muur gehakt. We gaan verder en vergapen ons op de kleuren van de bomen en bloemen in combinatie met de mossige tempels. Het hele complex is niet groot maar maakt wel indruk. Net als een gigantisch spin die we in de boom spotten. iek. We lopen verder of beter klimmen de bouwers hielden wel van trappen. Moe en blij komen we terug bij de chauffeur. Hij probeert ons meer tours aan te praten maar als we die afwijzen neemt hij ons gewoon mee terug naar het dorp. Hier lopen we even het grand palace is, en dat is eigelijk wel heel klein voor iets grand. We zijn er dan ook snel weer uit en maken ons klaar voor de lunch bij Sushi Toro. Ohhh ook weer heerlijk!

Tijd om de volgende reis te regelen. We lopen langs monkey forest (ja met mijn favo dieren:s) naar Perama tours. We boeken na een kleine onderhandeling ons ticket naar Mt. Bromo (op Java) voor 280.000 p.p. Niet slecht voor een reis die 11 uur gaat duren.

We lopen terug de stad in en shoppen een beetje. Verder observeren we gewoon een beetje het verkeer, alles gaat hier voor en door elkaar en wanneer er een bus achteruit moet stoppen 3 mensen het verkeer en helpen hem eruit.

We gaan iets drinken bij Kismet heel hipster maar wel leuk. Daarna slaan we proviant in bij de mini markt en proberen in het hostel de trein van Surabaya naar Yogyakarta te boeken. Wat een slecht wifi in het hostel....na poging 6 op het wifi van de baas lukt het. Yes, volgende stap ook geboekt. We eten nog even bij Warong River view. Je ziet niks want het is donker maar het eten is goed en de Bintang (bier) smaakt er goed bij.

Voor het slapen boeken we een Airbnb in Cemoro Lawang voor morgen. Het is allemaal een beetje vaag want door gebrekkig Engels krijg je leuke gesprekken...hij what's appt eerst Niek en die zegt dat hij bij mij moet zijn...verwarring 1. dan stel ik hem gerust dat ik echt Tamar ben. En dan ben ik opeens pretty...ik zeg snel dat ik getrouwd ben en wacht op aanwijzingen om het huis te vinden. Echt heel goed, alles met foto's incl van zijn broer die ons komt halen. TOP!

9 februari de wekker gaat al om 6:45 en stipt 7 uur staan we beneden voor het ontbijt. We bestellen thee en zeggen dat we een beetje haast hebben. Oh dan kunnen we beter iets anders nemen de thee staat net op en dat gaat nog heel lang duren. OK???? dan een sapje als dat sneller is.
We wachten en wachten......snurk! daar is ons sapje. Nu de pannenkoek nog, die komt zo laat dat we die naar binnen proppen en het op een lopen zetten richting de vertrekplaats van ons vervoer.

Best nog wel even lopen met de backpack....dus we hebben het heet maar geven niet op. Op tijd zijn we er en ook de eerste mini-van naar Kuta vertrekt bijna op tijd. Aangekomen in Kuta wordt iedereen ingeladen voor zijn vervolg reis behalve wij. Mmm...we vragen het na 20 min maar ja de auto is stuk dus er komt een andere. Toen was de auto er wel maar was de chauffer er niet. Hoe dan ook "moment please" later, in het Nederlands is dat 1,5 uur loopt er een jongen binnen die 13 lijkt en ja hoor hij is de chauffeur. Jammer maar laten we gewoon gaan.

We rijden langs hele mooie kust en halen bijna alles in. Soms wel een beetje krap maar dat hoort er hier bij. We worden bij de boot gedropt en krijgen een begeleider mee. hij zet ons op de boot en gaat achterin slapen. We zijn eerst helemaal alleen met 3 zonnenbril verkopers. Die snappen gelukkig snel dat we geen intresse hebben.

Ahhh er komen ook nog andere aan boord en we vertrekken. Een speelgoed verkoper pakt dit moment om zijn 3 angrybird popetje die trommelen aan het werk te zetten....joepie. De boot doe overigens 1 uur over een stukje van niks maar hij zichzagt en dobbert wat rond en ja hoor 1 uur later zijn we er. Onze begeleider komt ons halen en neemt ons mee naar de volgende mini-van. Deze is krottig en wordt bestuurt door een man met even krottige tanden. We moeten het ermee doen en stappen in. Er wordt stevig door het verkeer heen gereden en halen op een gegeven moment zijn zus ofzo op. Tuurlijk. Ondertussen belt en belt hij maar, blijkbaar een populaire man.

We komen rond half 8 aan in Probolingo de laatste stad voor dat we afslaan naar het vulkaar dorpje cemoro lawang. Hier moeten we weer overstappen en worden we gejoint door een Chinese jongen. Hij stelt eindeloos vragen over zijn reis, bestemming, prijs etc. dat zelf de bus mensen moe worden. Eindelijk is ook hij klaar om te gaan is we weer geen chauffeur. Moet je hier is aan denken wanneer de bus 10 min later is. Dus we wachten op een nieuwe chauffeur. Die komt op zijn gemak en we kunnen gaan. Er wordt weer geprobeerd ons te lokken voor extra accomodatie en tours. Nee dankje we hebben het onder controle....Veelste laat komen we rond 22:00 aan in het dorp. Hier betalen we de entrace fee (220.000) en rijden door. Ik hoor een man mijn naam zeggen? raar is het de AirBnB brather (zo noemt de eigenaar hem) Zal wel niet wat we rijden door. Ergens halverwege het dorp slaat de auto af en start niet meer. Terwijl de chuaffeur de moter verzuipt vragen wij uit te stappen en ons Airbnb te zoeken. Ongewillig loopt hij mee en lijkt ons eerst de verkeerde kant op te sturen maar wij houden vol met onze plaatjes en vinden het. Een stukje terug precies waar mijn naam werd geroepen.....super blij om hem te vinden droppen we onze tas en vragen we hoopvol of er nog ergen eten te krijgen is. We hebben al de hele dag geleeft op een paar snacks. Hij wijst ons richting Warung Puput en daar maken 2 lieve vrouwtjes die een soap aan het kijken zijn heerlijk nasi goreng voor ons. Wij zijn zo blij!!! Snel slapen morgen gaat de wekker op 3:45, ja je moet wat over hebben om de zon's opgang boven een vulkaan te zien.

De wekker gaat we komen uit ben en kleden ons snel aan, het is namelijk een beetje koud. Hanna helpt mij met handen wassen want er is alleen een douche dus dat wordt dankzij hanna mijn kraan en het toilet de wasbak om niet meteen alles te overspoellen. Wat een mens al niet moet doen om lenzen te kunnen dragen.

We lopen het dropje in en ja hoor hier blijkt dat wij de enige zijn die gaan lopen de rest neemt lui de jeep naar het "viewpoint" Lopen gaat prima een beetje stijl soms afgewisselt met heel stijl. We slaan vervoers opties motor en paard af. Iig weten we dat we de goede kant opgraan want het wordt steeds goedkoper, verder is het gewoon donker.De rest van de vulkaan wordt gemeden omdat deze nog actief is.

Samen met de luie mensen zien we de lucht veranderen van paars naar orange naar blauw....wow! helemaal de moeite waard. We genieten en drinken instant coffee. De weg naar beneden is bijna even mooi als het uitkijk punt, lava zand een tempel en verticale groente tuintjes.

We spreken onze chauffeur van gisteren en die geeft aan ons voor 150.000 naar Surabaya te brengen onze volgende bestemming. Prima prijs dus we zeggen ja. Na een lekker pannenkoeken ontbijt terug bij onze warung pakken de de tassen en wachten....Eindelijk het busje en we gaan. Ook een mooie afdaling. Na een uur zijn we in Probolingo en worden we gebracht naar de bus....de public bus. Prima wat ons betreft er zal wel een wijziging van plan zijn. We betalen ons mannetje waar de busmensen bij staan maar we twijffelen al. En ja hoor hij gaat er vandoor en de busmensen komen zeggen dat wij de bus niet betaald hebben heel logisch. We leggen de situatie uit en na wat overleg komt hij terug er moet wel betaald worden. Hij zegt 50.000 p.p Ik wijs naar de deur waar 30.000 staat. Hij zegt ok dan wordt het 50.000 voor jullie samen.

Ahhh hij voelde misschien wel met ons mee, opgelicht voor 2 euro. Ik hoop dat we er nog overheen komen. De bus is snel, netjes en optijd wij zijn blij en worden door een andere busman beschermt. Hij zorgt dat wanneer we aankomen wij als eerste onze tas krijgen en weg kunnen voor de meute. Lief:) We vragen naar de stadsbus en zodra duidelijk is dat ze niks kunnen verdienen leiden ze ons 1 voor 1 naar de bus. Het is een soort tourist estafette,

De bus is snik heet en het zal jullie niet verbazan maar zonder chauffeur. Geduldig wachten we op vertrek. Jaa daar gaan we maar 15-20 min gewacht. De kaartjesman kan geen Engels en laat ons met briefjes geld zien wat het kost. Echt schatig :) We betalen hetzelfde als de rest 6000 p.p. Ik denk we doen een poging om te vragen waar we er het beste uitkunnen. Met Google.Maps laten we de locatie zien en een beetje verwart verlaat hij ons weer. Slecht van vertrouwen maar ik dacht dit wordt niks. Gellukkig heb ik me vergist net voor het treinstation roept hij mij en later hanna, we pakken onze tassen en worden zo dichtbij als mogelijk bij onze hotelstraat afgezet, wow! het verkeer wacht op ons en binnen 5 min staan we in de lobby. YEs luxe een echt hotel met een lekker bed, douche en koude lucht.....we storten op bed en relaxen. Gaan er nog even uit voor lunch bij Ta Wan en ons trein ticket. Hiervoor hebben ze op het station een super makkelijke print ticket desk en het werkte 2 min en je hebt het in je hand. Als je hier wilt overstekken dat druk je op de knop het licht gaat meteen op groen en er gaat een lucht alarm af.

S'avonds zijn we te lui om naar buiten te gaan en bestellen roomservice. Van wat we willen hebben ze alleen eend met rijst. Prima, deze is ook lekker maar het is best wel weinig. Naja hadden we maar naar buiten moeten gaan.

Tijd om te slapen morgen gaat onze tijd de Argo Willis al pm 7:00. Volgende keer meer zodra we Yogya meer hebben verkent.

Groetjes :D



  • 11 Februari 2016 - 13:43

    Ingrid:

    Hey Tamar en Hanna,

    wat een cliffhanger! Je onderhandelkwaliteiten komen je weer goed van pas!
    Enjoy!

    Groetjes mama

  • 11 Februari 2016 - 21:09

    Marjolein:

    Hoi Tamar ( en Hanna natuurlijk),
    Leuk je verhalen! Weer vol heerlijke gerechten en onderkoelde verslagen van bizarre situaties. Tuurlijk ga we vanaf nu alles twee keer vieren. Goed idee! Geniet ze lieverd! Wij denken aan jullie. Veel liefs Marjolein en David xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Tamar

What's next?!

Actief sinds 31 Jan. 2009
Verslag gelezen: 364
Totaal aantal bezoekers 39513

Voorgaande reizen:

16 November 2019 - 30 November 2019

Diving into Philippines

26 December 2018 - 15 Januari 2019

Colombia here we come

02 Februari 2016 - 02 Maart 2016

Van een bruiloft in Rayong tot het strand in Bali

07 Juni 2014 - 21 Juni 2014

Japan: Sushi Paradise

27 Oktober 2013 - 07 Januari 2014

Discovering Central America

26 Februari 2013 - 13 Maart 2013

India and a wedding

25 April 2012 - 03 Juni 2012

Asia in my pocket

09 Januari 2012 - 06 Maart 2012

Van patagonie tot rio!!!!

28 Augustus 2009 - 19 Januari 2010

Barcelona

23 Februari 2009 - 28 Juli 2009

Zuid-Amerika

Landen bezocht: